Ελληνική ΑΟΖ και Ευρωπαϊκή Γεωπολιτική
Όταν εξετάζουμε τη Μεσόγειο αντιλαμβανόμαστε ότι όλα τα νησιά της είναι ευρωπαϊκά και μάλιστα ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Με αποτέλεσμα η Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει τη μεγαλύτερη ΑΟΖ στη Μεσόγειο. Επιπλέον, αυτή η ΑΟΖ είναι συνεκτική, ιδιότητα η οποία είναι ουσιαστική και για τα δρομολόγια των πλοίων, ειδικά για τα LNG, και ακόμα περισσότερο για τους αγωγούς φυσικού αερίου ή πετρελαίου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει εδώ και καιρό μια ανεξάρτητη πηγή ενέργειας από τη Ρωσία και το Αζερμπαϊτζάν. Τώρα με τα κοιτάσματα που βρέθηκαν στο Ισραήλ και στην Κύπρο έχει πρόσβαση σε αυτά μέσω της Ελλάδας. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο που η Ευρωπαϊκή Ένωση υποστηρίζει και την εξόρυξη φυσικού αερίου στην Κύπρο, αλλά και τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ. Διότι ο συνδυασμός των δύο με τις απαιτήσεις του Ισραήλ δίνει τη δυνατότητα ανάπτυξης ενός οριζόντιου ενεργειακού κόμβου στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτός ο άξονας έχει μια γεωπολιτική σημασία, η οποία είναι πολύ ισχυρή και δεν έχουμε ακόμη αντιληφθεί στην πατρίδα μας τις επεκτάσεις της. Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποκτά με αυτό το νέο πλαίσιο μια ιστορικότητα, η οποία σχετίζεται βέβαια με την παλαιότερη ιστορία της. Και πάνω σε αυτό το ιστορικό υπόβαθρο, βλέπουμε διαχρονικά νοητικά σχήματα που διασχίζουν τους αιώνες. Όταν εξετάζουμε αποκλειστικά τα οικονομικά συμφέροντα, διότι υπάρχει έλλειψη στρατηγικής, δεν αντιλαμβανόμαστε πόσο μεγάλο είναι το βάθος της κοινής μας ιστορίας. Όταν όμως μελετάμε τη γεωπολιτική της περιοχής, είμαστε αναγκασμένοι ν’ αποδεχτούμε ότι η γεωοικονομία δεν ορίζει τα πάντα. Υπάρχουν στοιχεία πιο θεμελιακά που αναδεικνύει η τοποστρατηγική, τα οποία λειτουργούν ως μια ανοιχτή δομή. Πάνω σε αυτή βασίζεται και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και δεν είναι τυχαίο βέβαια που η ένταξη της Κροατίας ενσωματώνει και τη μεγαλύτερη ΑΟΖ από τις πρώην Γιουγκοσλαβικές χώρες. Το τοπολογικό και συνεκτικό στοιχείο που ελαχιστοποιεί τα σύνορα, ενώ ταυτόχρονα μεγιστοποιεί τα εμβαδά λειτουργεί με έναν αποτελεσματικό τρόπο και για το θέμα της ΑΟΖ. Είναι λοιπόν σημαντικό να ξεπεράσουμε τις φοβίες μας, τώρα που τα γεωπολιτικά δεδομένα έχουν αλλάξει ριζικά με τη θέσπιση της Κυπριακής ΑΟΖ και με τις τρεις συμφωνίες της Κύπρου με την Αίγυπτο, τον Λίβανο κα το Ισραήλ. Το άνοιγμα υπάρχει ήδη και πρέπει ν’ ακολουθήσουμε το δρόμο για να πείσουμε τους πάντες ότι δεν είναι ανάγκη να μας πιέζουν οικονομικά, αφού προσφέρουμε μεγάλες δυνατότητες στον τομέα της ενέργειας. Με τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ δίνουμε ένα σήμα σε όλους ότι δεν πρόκειται να περιμένουμε παθητικά. Θα αντισταθούμε αποτελεσματικά στις οικονομικές πιέσεις δείχνοντας ότι περνάμε σε μια νέα φάση πιο δυναμική και αποτελεσματική προς όφελος όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, διότι πρόκειται για ανάπτυξη και όχι μόνο για οικονομία.
Ετικέτες
Ευρωπαϊκή Ένωση,
Ισραήλ,
Κύπρος,
Μεσόγειος,
Στρατηγική,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











