ΑΟΖ ή μιζέρια
Όποιος δεν αναφέρεται στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη αυτήν την περίοδο αποδεικνύει ότι δεν τον ενδιαφέρει πραγματικά η οικονομική κατάσταση της Ελλάδας και απλώς θέλει να δώσει την εντύπωση ότι το κάνει. Δίχως την ΑΟΖ, όχι μόνο δεν υπάρχει αξιόλογη λύση που προσφέρει δυνατότητες εξόδου από την κρίση, αλλά όλες οι άλλες παραμένουν εσωτερικές, με την έννοια ότι δεν μπορούν να προσεγγίσουν μαζικές ξένες επενδύσεις. Έχουμε λοιπόν πολλές κινήσεις άσκοπες, διότι δεν αγγίζουν την ουσία του οικονομικού προβλήματος. Η ενδογενής ανάλυση του θέματος δεν μπορεί να οδηγήσει παρά μόνο σε τοπικές συναλλαγές, οι οποίες δεν προσθέτουν τίποτα στον απαραίτητο πλούτο, ικανό να προκαλέσει μια αλλαγή φάσης. Επιπλέον, αν μπούμε μόνο σε μια κομματική αντιπαράθεση, τότε είναι που δεν θα αλλάξουμε τίποτα για τα δεδομένα που υπάρχουν στην πατρίδα μας. Οι επόμενες εκλογές δεν έχουν στόχο απλώς να αλλάξουν το πολιτικό τοπίο, σημασία έχουν μόνο και μόνο αν καταλήξουμε σε μια κυβέρνηση που θέλει πραγματικά να θεσπίσει την ΑΟΖ και να προχωρήσει άμεσα σε προσφορές με καθιέρωση οικοπέδων, ανάλογα με τις κινήσεις της Κύπρου. Διότι όλη η καθυστέρηση προέρχεται από το ίδιο το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας. Οι ξένες εταιρείες ζητούν ήδη περιοχές για εξόρυξη, οι οποίες να ανήκουν όντως στη Ελληνική ΑΟΖ και όχι μόνο στα 6 ΝΜ των χωρικών υδάτων. Η πιο κοντινή απόσταση από την ακτή της Κύπρου είναι τουλάχιστον στα 27 ΝΜ. Πρέπει να είμαστε σε αυτό το πλαίσιο για να είμαστε όχι μόνο αξιόπιστοι, αλλά και ελκυστικοί για τις μελλοντικές κοινοπραξίες. Και δεν είναι ανάγκη να δώσουμε έμφαση σε όλες τις περιοχές, αφού ξέρουμε ήδη από τους σεισμικούς χάρτες ποιες είναι οι διαφορές και ποια είναι η τάξη μεγέθους. Οι θεωρητικές, οι πρακτικές και τεχνικές λύσεις υπάρχουν και το θέμα είναι η στρατηγική αξιοποίηση από την πολιτική της Ελλάδας. Κατά συνέπεια, ας ασχοληθούμε με την ουσία, για να δούμε ποιος τη θέλει πραγματικά κι ας αφήσουμε τα κομματόσκυλα να αλληλοτρώγονται, αρκεί να έχουμε κυβέρνηση με αποτελεσματικότητα, για να υλοποιηθεί το όραμα της ΑΟΖ. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες με τις οποίες μπορούμε να ασχοληθούμε και μετά, για όσους θέλουν να έχουν να λένε και κάτι στα καφενεία.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...












