Οι κινήσεις για την ΑΟΖ
Οι κινήσεις για την ΑΟΖ δεν επικεντρώνονται αποκλειστικά στη θέσπιση, αλλά ήδη στις συμφωνίες για τις οριοθετήσεις. Και ο λόγος είναι απλός. Η θέσπιση είναι θεσμική και έχει ένα συμβολικό χαρακτήρα, όπως και η υπογραφή του Δικαίου της Θάλασσας. Διότι όταν υπάρχει το θέμα της επικάλυψης, η οριοθέτηση είναι απαραίτητη. Συνεπώς πρέπει από τώρα και παράλληλα με τη διαδικασία της θέσπισης, να κάνουμε διπλωματικές επαφές με τις χώρες, οι οποίες είναι θετικές προς την Ελλάδα για να προχωρήσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά προς τη συμφωνία που θα επιτρέψει άμεσα την επίσημη οικοπεδοποίηση από τις δύο πλευρές και βέβαια το πλαίσιο της συνεκμετάλλευσης, όταν το κοίτασμα βρίσκεται ακριβώς στη διαχωριστική γραμμή η οποία είναι η μέση γραμμή στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων. Σε αυτό το πεδίο βρίσκονται η Αλβανία, η Ιταλία και βέβαια η Κύπρος. Η πρώτη θέλει και αυτή μια οριοθέτηση, διότι κατανοεί ότι είναι απαραίτητη για το πέρασμα του αγωγού. Η δεύτερη δεν έχει ουσιαστικό πρόβλημα, διότι έχει ήδη συμφωνήσει με την Ελλάδα για την υφαλοκρηπίδα από το 1977, και απλώς πρέπει να αποφύγει το θέμα της συμφωνίας με την Τυνησία, για να προχωρήσει στη μετατροπή για οριοθέτηση της ΑΟΖ.
Όσον αφορά στην Κύπρο, το θέμα είναι ακόμα πιο ξεκάθαρο, διότι η οριοθέτηση είναι γραμμική κατά συνέπεια χρειάζονται ουσιαστικά μόνο δύο σημεία. Επιπλέον, η Κύπρος με το Ισραήλ και την Ελλάδα, είναι υποψήφια για χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση για δύο μεγάλα προγράμματα που αφορούν στο φυσικό αέριο με τον αγωγό και το ηλεκτρικό καλώδιο. Σε αυτό το πεδίο η οριοθέτηση της ΑΟΖ με την Ελλάδα είναι απαραίτητη για να μην υπάρχει καμιά εξωτερική παρέμβαση, ενόχληση και καθυστέρηση της διαδικασίας, αφού πρόκειται για την τροφοδότηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Έτσι οι κινήσεις της ΑΟΖ αφορούν και στις οριοθετήσεις της Ελλάδας, διότι δημιουργούν κι ένα συμμαχικό πλαίσιο μεταξύ κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι όχι μόνο. Λειτουργώντας ταυτόχρονα, επισπεύδουμε τη διαδικασία και μπορούμε να βοηθήσουμε πιο αποτελεσματικά τον ελληνικό λαό που υποφέρει από την οικονομική κατάσταση. Διότι μόνο με αυτές τις κινήσεις μπορούμε να γίνουμε κατανοητοί από τους ξένους στρατηγικούς επενδυτές ακριβώς όπως έκανε και η Κύπρος, ειδικά με το δεύτερο γύρο αδειοδότησης, όπου κατάφερε να προσελκύσει 15 εταιρείες-κοινοπραξίες και αυτές να είναι υποψήφιες για 9 από τα 12 οικόπεδα. Για να ξεπεράσουμε το αδύναμο σημείο της πατρίδας μας, πρέπει να λειτουργήσουμε παράλληλα και στη θέσπιση και στην οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...--%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82+%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82,+%CE%9F%CE%B9+%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%91%CE%9F%CE%96.jpg)











