Η δρομολόγηση της ελληνικής ΑΟΖ
Η γειτονιά μας αντιλαμβάνεται τώρα ότι προχωράμε δυναμικά με το θέμα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και προσπαθεί να κάνει απεγνωσμένες κινήσεις για να αποδείξει στους δικούς της και βέβαια στους ραγιάδες ότι κάνει κάτι. Επί της ουσίας όμως, βλέπει και η ίδια ότι τα πράγματα δρομολογούνται ανεξαρτήτως από τα θέλω της. Και ξέρει ότι αυτή η προσέγγιση έχει βάση, αφού η θέσπιση της ΑΟΖ είναι ανεξάρτητη από τις οριοθετήσεις. Το προβλέπει το Δίκαιο της Θάλασσας και αυτό έχει γίνει κατανοητό από τους πολιτικούς μας στο υψηλότερο επίπεδο. Κατά συνέπεια, οι γειτονικές δηλώσεις είναι περισσότερο θέμα εντυπώσεων που προωθούνται από ραγιάδες, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση δεν πρόκειται να τολμήσουν τίποτα. Το πιο ενδιαφέρον θα είναι να δούμε πώς θα ερμηνεύσουν την ψηφοφορία της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, διότι ακόμα και η γειτονιά μας έχει καταλάβει ότι πλέον είμαστε έτοιμοι και ότι θα μπούμε δυναμικά στο θέμα λόγω της απαίτησης και του ελληνικού λαού. Διότι τώρα η καθυστέρηση της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ, μετατρέπεται σε πολιτικό κόστος για όποιον την δικαιολογεί.
Έχουμε αναλύσει όλες τις πτυχές του θέματος και δεν πρόκειται να μας εντυπωσιάσουν δηλώσεις τεχνητές. Ο δρόμος της ελληνικής ΑΟΖ είναι πια ανοιχτός. Το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ, το οποίο ήταν εξαρχής εθνικό, έχει πια αποκτήσει μια διεθνή οντότητα σε ευρωπαϊκό επίπεδο και όχι μόνο. Αυτό σημαίνει de facto ότι η Ελλάδα αλλάζει το παρουσιαστικό της σε σχέση με τους ξένους, αφού δεν είναι πια μια χώρα που περιμένει τα πάντα από μια τεχνητή ελεημοσύνη δίχως να μπορεί να αντιδράσει. Τώρα η Ελλάδα αρχίζει όχι μόνο να φαίνεται διαφορετική, αλλά και να λειτουργεί διαφορετικά λόγω της υπόστασης της ελληνικής ΑΟΖ ακόμα κι αν αυτή δεν είναι επίσημη προς το παρόν. Αλλά τώρα οι σύμμαχοι μας και οι εχθροί μας μας βλέπουν με περισσότερο σεβασμό, διότι έχουν αντιληφθεί ότι έχει ανέβει αντικειμενικά η αξία μας ως χώρα. Αυτό πρέπει να το εμπεδώσουμε ακόμα κι αν υπάρχουν καχύποπτοι και κατσούφηδες. Η Ελλάδα με την ΑΟΖ της θα παίξει ένα διαφορετικό ρόλο, κομβικό και γεωστρατηγικό. Δεν θα έχει πια ανάγκη να περιμένει κάτι από τους άλλους. Βρίσκεται σε ετοιμότητα πλέον και μπορεί να αναπτυχθεί στρατηγικά. Γι' αυτό πρέπει τώρα να περάσουμε σε φάση της υλοποίησης πια, διότι το άνοιγμα υπάρχει και είναι το πρέπον να το αξιοποιήσουμε. Μ' αυτόν τον τρόπο θα σταθούμε και στο πλευρό της Κύπρου. Το μέλλον της Ελλάδας έχει αρχίσει απλώς δεν το έχουν αντιληφθεί οι δικοί μας. Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να παραδεχθούν ότι η αλλαγή φάσης έχει αρχίσει.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











