
ΑΟΖ και εθνική αξία

Η ΑΟΖ δεν είναι πια μόνο και μόνο μία οικονομική έννοια, όπως νομίζουν οι περισσότεροι. Έχει αποκτήσει έναν αξιακό συμβολισμό που είναι πέρα από αυτό το στενό πλαίσιο. Η θέσπιση της ΑΟΖ δεν είναι μόνο η αρχή της διαδικασίας της αξιοποίησης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων που διαθέτει η πατρίδα μας, είναι και μία στρατηγική κίνηση που δείχνει την αξία μας την εθνική. Δείχνει σε όλους και στους συμμάχους και στους εχθρούς ότι δεν πρόκειται να παραμείνουμε παθητικοί και να περιμένουμε από τους άλλους και μόνο να βοηθήσουν την κατάσταση. Δίνουμε το στίγμα μας με την ΑΟΖ και δηλώνουμε ότι για μας το Δίκαιο της Θάλασσας δεν είναι απλά μία νομοθετική ρήτρα. Αυτό το Δίκαιο είναι και το δικό μας και δεν καταπατούμε κανένα. Διεκδικούμε κάτι που μας ανήκει μέσω της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών. Δεν πρόκειται για καμία εχθρική πράξη. Είμαστε ένας λαός της θάλασσας που θέλει να αξιοποιήσει το Δίκαιο της για να μπορέσει να ξεπεράσει τα οικονομικά προβλήματα και να δώσει προοπτικές στον ελληνικό λαό. Διότι δεν αρκεί η εξοικονόμηση για να λύσεις οικονομικά προβλήματα, χρειάζεται η στρατηγική επένδυση για να βρεθεί μία ορθολογική λύση. Αν επιπλέον συνειδητοποιήσουμε ότι η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ θα γίνει τον Δεκέμβριο 2012 και συνδυάσουμε αυτό το γεγονός με την επέτειο του θανάτου του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου, το Δεκέμβριο του 2008, τότε καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για ένα συμβολισμό που αφορά καθαρά το πνεύμα του Ελληνισμού και αποτελεί μια αξιολογία για την πολιτική της πατρίδας μας. Σιγά σιγά όλα τα κόμματα καταλαβαίνουν ότι η συμβολή του Προέδρου της Κύπρου ήταν τεράστια και με αυτή δόθηκε το έναυσμα για να υλοποιηθεί το όραμα της ΑΟΖ. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η Κύπρος ζήτησε δύο φορές από την Ελλάδα να οριοθετήσουν την ΑΟΖ, και δυο φορές η απάντηση ήταν αρνητική για να μην ενοχληθεί η Τουρκία. Φτάνει πια αυτός ο ραγιαδισμός. Ήρθε η ώρα να συνεχίσουμε το έργο του Τ. Παπαδόπουλου και να αποδείξουμε επί του πρακτέου την εθνική αξία της ΑΟΖ για χώρες που διαθέτουν νησιά. Με αυτόν τον τρόπο, θα επιτευχθεί ο φόρος τιμής προς τον ηγέτη της Κύπρου και θα αναδείξει την αποτελεσματικότητα της πορείας που επέλεξε για τον Ελληνισμό. Έτσι η ελληνική ΑΟΖ είναι και ένας τρόπος να ευχαριστήσουμε τη θυσία αυτού του ανθρώπου, με την αντίσταση μας ενάντια στη βαρβαρότητα και το ραγιαδισμό.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











