
Η ελληνική ΑΟΖ ως εξωτερική πολιτική

Ακόμα και αν μερικοί δεν το έχουν καταλάβει το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ δεν είναι για εσωτερική κατανάλωση. Η πραγματικότητα είναι ριζικά διαφορετική, διότι η ΑΟΖ είναι στην ουσία η εξωτερική μας πολιτική. Είναι μια από τις άμεσες αποδείξεις ότι δεν πρόκειται να περιμένουμε παθητικά την εξέλιξη των πραγμάτων. Δεν ζητάμε καμιά ελεημοσύνη από κανέναν και συνεχίζουμε ακάθεκτοι τον αγώνα μας για την απελευθέρωση της πατρίδας μας από αυτήν την οικονομική κατάσταση. Η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ δεν είναι μόνο και μόνο το πρώτο νομικό βήμα, αλλά και ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε όλους ότι η Ελλάδα δεν εγκαταλείπει με τίποτα τα δικαιώματά της. Ακολουθούμε το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν καταπατούμε κανέναν. Είναι, λοιπόν, μια στρατηγική κίνηση που δείχνει και στους Ευρωπαίους Εταίρους μας ότι μπαίνουμε σε μια δυναμική φάση, γιατί όχι μόνο δεν μας έχει καθηλώσει η οικονομική κατάσταση, αλλά επίσης ότι ξέρουμε να αντιστεκόμαστε πολύ περισσότερο από άλλους και όταν βρίσκουμε την κατάλληλη στιγμή περνάμε στην αντεπίθεση, όπως μας το έχει μάθει διαχρονικά ο Ελληνισμός. Η ελληνική ΑΟΖ είναι η αντεπίθεση στην ηττοπάθεια και στο ραγιαδισμό, διότι με την ευκαιρία της οικονομικής κατάστασης βρίσκουν έδαφος για να μας καταπιέσουν περισσότερο και το ίδιο ισχύει για τους ξένους παράγοντες. Ενώ με την ελληνική ΑΟΖ και με τα αναμενόμενα αποθέματά της μπορούμε να δείξουμε στους συνομιλητές μας, σε πολύ υψηλό επίπεδο, ότι η Ελλάδα ετοιμάζεται να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στον ενεργειακό χώρο, την ώρα που όλη η Ευρωπαϊκή Ένωση συνειδητοποιεί ότι είναι ένα από τα κυριότερα θέματα του μέλλοντος και μάλιστα παραλληλίζει την Αρκτική με την Ανατολική Μεσόγειο λόγω του μεγέθους των αποθεμάτων σε φυσικό αέριο. Έτσι η Ελλάδα μας σε συνεργασία με την Κύπρο, με άλλα λόγια σε πλαίσιο του Ελληνισμού, προχωρούν δυναμικά και στρατηγικά στο ίδιο πεδίο δράσης. Με αυτόν τον τρόπο ισχυροποιούμε τη θέση του διπλωματικού μας σώματος που δεν έχει πια ανάγκη να είναι συνεχώς απολογητικό για την κατάσταση που υπάρχει στην πατρίδα μας. Η ελληνική ΑΟΖ αλλάζει τα δεδομένα και το αντιλαμβανόμαστε όλο και καλύτερα ακόμα και με επαφές που έχουμε στο εξωτερικό. Διότι αυτή η πρωτοβουλία μας τους εντυπωσιάζει.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











