
Πραγματικά οικονομικά της Κύπρου

Αυτήν την περίοδο στην Κύπρο γίνεται πολύς θόρυβος για τα οικονομικά της δεδομένα χωρίς όμως να υπάρχουν συγκεκριμένα στοιχεία και στο τέλος η τακτική παρουσιάζεται να κυριαρχεί της στρατηγικής, ενώ αυτό δεν έχει κανένα νόημα. Η οικονομική κατάσταση που διανύουμε τώρα στην Κύπρο δεν οφείλεται καθόλου σε ενεργειακά προβλήματα, όπως προσπαθούν να το παρουσιάσουν μερικοί για να καλύψουν άλλα προβλήματα. Όταν έγινε η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004, η Κύπρος πληρούσε τα 41 οικονομικά κριτήρια, πράγμα το οποίο είναι πολύ σπάνιο για όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκείνη την περίοδο χάρη στον Τάσσο Παπαδόπουλο, η Κύπρος μας κατάφερε να απορρίψει το Σχέδιο Ανάν, να μπει στην Ευρωζώνη και να υπογράψει τρεις συμφωνίες οριοθέτησης για την ΑΟΖ της. Στην πραγματικότητα, ακολούθησε αυτήν την πορεία και με το οικόπεδο 12, όπου βρέθηκε φυσικό αέριο στο κοίτασμα Αφροδίτη. Τα οικονομικά προβλήματα της Κύπρου άρχισαν με την έκρηξη στο Μαρί, η οποία κατέστρεψε ένα μεγάλο ποσοστό των εγκαταστάσεων της ΑΗΚ, λόγω μιας καταστροφικής επιλογής όσον αφορά στη διατήρηση του οπλοστασίου σε αυτήν την περιοχή, ενώ υπήρχαν καταγγελίες και από το στρατό και από την πυροσβεστική. Με αυτήν την πίεση άρχισαν τα οικονομικά προβλήματα και παρουσιάστηκαν τα τοξικά ομόλογα που είχε αγοράσει η Λαϊκή από την Marfin. Το κυρίαρχο ερώτημα είναι γιατί η Λαϊκή Τράπεζα είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντος, ενώ είναι μια ιδιωτική τράπεζα. Η απάντηση είναι απλή και δίνεται από τα πραγματικά οικονομικά της στοιχεία. Το μερίδιο της Λαϊκής στην αγορά είναι 20% όσον αφορά στα δάνεια και 18 % στις καταθέσεις. Πιο συγκεκριμένα ακόμα, τα οικονομικά μεγέθη είναι της τάξης των 27 Δις ευρώ για τα δάνεια και assets, 17 Δις ευρώ για τις καταθέσεις και 9,5 Δις ευρώ από τον Δανειστή έσχατης προσφυγής (ELA). Αν επιπλέον υπολογίσουμε ότι τα τοξικά ομόλογα άρχισαν από το 2009 και έφτασαν μια τάξη μεγέθους 3,5 δις ευρώ, ενώ μετά πωλήθηκαν μόνο για 0,5 δις ευρώ, μπορούμε εύκολα να επινοήσουμε πόσα προβλήματα προκάλεσαν και γιατί έχουν τις επιπτώσεις που βιώνουμε τώρα στην Κύπρο, μετά την ανάδειξή τους από την έκρηξη στο Μαρί. Για να ξεπεράσει ορθολογικά αυτά τα προβλήματα, η Κύπρος πρέπει να συνεχίσει την υψηλή της στρατηγική όσον αφορά στην αξιοποίηση της Κυπριακής ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων της. Αυτό μπορεί να γίνει πρακτικά με τη συνέχιση του δεύτερου γύρου παραχώρησης που επέτρεψε ήδη συμβόλαια για τα οικόπεδα 2,3,9,10 και 11, περνώντας τώρα στα οικόπεδα 5,6,7 και 8, διότι θα φέρουν και αυτά μεγάλες απολαβές στην Κύπρο. Δεν πρέπει λοιπόν το δέντρο να κρύβει το δάσος. Διότι η Κύπρος μπορεί να αντεπεξέλθει με σοβαρές διαπραγματεύσεις γιατί έχει ενεργειακές προοπτικές που δεν είναι πια θεωρητικές.
Πηγή: Μ. Χρήστου, Νίκος Λυγερός
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











