Η διάδοση του ζεόλιθου
Η διάδοση του ζεόλιθου στον τομέα της γεωργίας γίνεται από στόμα σε στόμα πλέον, γιατί οι γεωργοί εμπιστεύονται τους γεωργούς κι όταν βλέπουν χειροπιαστά αποτελέσματα στα χωράφια των άλλων θέλουν και αυτοί να τον δοκιμάσουν και στα δικά τους. Με άλλα λόγια δεν είμαστε πια στη φάση τη θεωρητική και των επιστημονικών συζητήσεων στα εργαστήρια. Ο ζεόλιθος έχει μπει πια στο πρακτικό επίπεδο κι οι άνθρωποί μας βλέπουν τα πρώτα αποτελέσματα. Επιπλέον, όταν υπάρχει ανάγκη προστασίας των ελαιόδεντρων από το δάκο και ανάγκη μετατροπής και ταυτόχρονα αξιοποίησης του κατσίγαρου, τότε τα πράγματα είναι πολύ πιο γρήγορα. Ο ζεόλιθος είναι ένα οικονομικό και φυσικό μέσο που βοηθάει σε πολλούς τομείς τους γεωργούς κι όχι μόνο. Κι όπως επιτρέπει και την αύξηση της παραγωγής, ο καθένας μπορεί να το ελέγξει στο κτήμα του και μάλιστα με εξοικονόμηση νερού και λιπάσματος. Οι συζητήσεις που είχαμε με τους αρμόδιους των υπουργείων ΥΠΕΚΑ και Γεωργίας, δείχνουν ότι υπάρχει έντονο ενδιαφέρον και σε εθνικό επίπεδο, οπότε αντιλαμβάνονται όλοι πια ότι ο ελληνικός ζεόλιθος μπορεί να βοηθήσει την πατρίδα μας επί του πρακτέου. Έχουν γίνει ανάλογες επαφές και με τον Υπουργό Γεωργίας της Κύπρου, ο οποίος το ανέφερε στον ομόλογό του στο Ισραήλ που ενδιαφέρεται βέβαια και λόγω θερμοκρασίας και λόγω ξηρασίας. Με αυτόν τον τρόπο βλέπουμε τα αρχικά στάδια ενός διαγράμματος ροής του ζεόλιθου σε διακρατικό επίπεδο. Κι είναι δύσκολο να μη βρούμε μια αναλογία με τους ενεργειακούς αγωγούς που αφορούν στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και των υδρογονανθράκων μας.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











