Η Μυκονοποίηση του Καστελλόριζου
Μπορεί ο τίτλος να αποτελεί μια γλωσσική βαρβαρότητα προς το παρόν αλλά έρχεται ν' απαντήσει σε μερικούς προβληματισμούς από ανθρώπους που αγαπούν αυτό το νησί και δεν θέλουν να μείνουν άπρακτοι. Οι κάρτες που στάλθηκαν στο Καστελλόριζο, αλλά και η ενίσχυση που πήρε η όλη προσπάθεια από τα ελληνικά blogs είναι σημαντική. Διότι αποδεικνύει ότι ο ελληνικός λαός δίνει προσοχή σε μερικά θέματα όταν αντιλαμβάνεται ότι βρίσκονται σε κρίσιμη φάση. Πιο σημαντική ακόμα είναι η εξέλιξη της προσπάθειας, αφού μας ενημέρωσαν ότι υπάρχουν πολλοί που θέλουν να πάνε ακόμα και διακοπές εκεί και να οργανώσουν εκδηλώσεις. Όντως η φυσική παρουσία δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία και στους ανθρώπους που βρίσκονται στο νησί. Διότι το Καστελλόριζο δεν είναι μόνο ένας χώρος. Πιο πρακτικά πρέπει όμως να λειτουργήσουν και τεχνικές λύσεις. Με ποια έννοια; Με την έννοια της βιωσιμότητας. Δεν μας αρκεί να σκεφτόμαστε τους κατοίκους του Καστελλόριζου. Δεν έχουν μόνο το δικαίωμα να επιζήσουν αλλά και να ζήσουν ως πραγματικά ελεύθεροι πολίτες. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να έχουν μια επάρκεια. Ακόμα κι αν το νησί έχει περιορισμένες δυνατότητες αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν λύσεις. Και εδώ είναι που έρχεται το παράδειγμα της Μυκόνου. Η ειδική θέση αυτού του νησιού δεν είναι ούτε γεωγραφική ούτε κλιματολογική, στη ουσία είναι καθαρά επίπτωση ανθρώπινης επιρροής πάνω στο χώρο μέσω του χρόνου. Φυσιολογικά το Καστελλόριζο μπορεί να λειτουργήσει ως επέκταση της Ρόδου, όπως και η Γαύδος με την Κρήτη. Αλλά η πιο αποτελεσματική προσέγγιση είναι να αποτελεί ελκυστή λόγω σπανιότητας. Αυτή η μεταμόρφωση δίνει περισσότερες δυνατότητες για τους κατοίκους και αυτό δεν έρχεται σε σύγκρουση με το μέγεθος του νησιού. Στην εποχή του διαδικτύου σημασία δεν έχουν οι αποστάσεις αλλά οι συνδέσεις. Η δημιουργία ενός κέντρου στις άκρες αλλάζει όλα τα δεδομένα.
The Mykonization of Castelorizo
Translated from the Greek by Paola Vagioni
The title may constitute a linguistic barbarity at present but it answers several concerns by people who love the island and who do not want to remain inactive. The cards sent to Castelorizo, but also the whole support that this effort received from the Greek blogs is important. Because it proves that the Greek people pay attention to some matters when they realize that they are on a critical phase. More important yet is the evolution of the attempt, since we were informed that there are many who want to go there for vacation and to organize events. Indeed the physical presence values even more the people who are on the island because Castelorizo is not mere space. However, on a more practical level, technical solutions must also take place. Under which notion? Under the notion of viability. It is not sufficient to think about the inhabitants of Castelorizo. They do not only have the right to survive but also to live as free citizens. This means that they must have adequacy. Even if the island has restricted potentials this does not signify that solutions do not exist. And here comes the example of Mykonos. The special location of this island is neither geographical nor climatic, in essence it is the repercussion of pure human influence on space via time. Castelorizo can naturally operate as an extension of Rhodes, as Gavdos is with Crete. But the most efficient approach is to constitute an attractor due to rarity. This transformation gives more possibilities to the people of Castelorizo and this does not come into conflict with the size of the island. In the Internet age it is not distances that matter but connections. The creation of a center at the edges changes all the facts.
Ετικέτες
Καστελλόριζο,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











