Η ΑΟΖ και το θέμα της επικάλυψης.
Μέσω του ορισμού της η ΑΟΖ έχει αναδείξει το θέμα της επικάλυψης. Βέβαια αυτό υπάρχει και στα 6 ΝΜ, 10 ΝΜ και 12 ΝΜ, μόνο που αυτές οι μικρές αποστάσεις δεν δείχνουν το μέγεθος. Ενώ με τα 200 ΝΜ, η ΑΟΖ προσφέρει άλλες δυνατότητες ακόμα και αν πρέπει να υπάρχει ταυτόχρονα η ιδιότητα της οικονομικής δραστηριότητας. Όσον αφορά στην Ελλάδα, ένας απλός υπολογισμός μέσω διαγραμμάτων Voronoi αποδεικνύει ότι όλα τα νησιά που δεν έχουν ΑΟΖ επικαλύπτονται από τα άλλα, τα οποία διαθέτουν μια ΑΟΖ. Κατά συνέπεια, δεν φαίνεται να παρουσιάζεται κανένα πρόβλημα. Αν όμως εξετάσουμε το θέμα της επικάλυψης πιο προσεχτικά και ορθολογικά αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχει το φαινόμενο του ορίζοντα για τα ακριτικά νησιά. Σε αυτήν την περίπτωση τα 200 ΝΜ δεν επαρκούν για να λύσουν το πρόβλημα, διότι πρέπει να συμπεριληφθεί η επίδραση του ξένου κράτους για το ίδιο νησί. Όντως αυτό παράγει δύο μεγάλες κατηγορίες. Η μία εκπροσωπεύεται από τη Γαύδο, η οποία καλύπτεται από την ΑΟΖ της Κρήτης και η άλλη από το Καστελλόριζο, το οποίο δεν καλύπτει η ΑΟΖ της Ρόδου. Με άλλα λόγια, το Καστελλόριζο αν δεν έχει ΑΟΖ, δεν θα ανήκει στην ελληνική ΑΟΖ, ενώ η Γαύδος θα ανήκει λόγω της Κρήτης. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να δώσουμε τον ίδιο αγώνα για τις δύο κατηγορίες, απλώς η μεθοδολογία δεν είναι απαραίτητα η ίδια, έτσι ώστε να αντικρούσουμε τα επιχειρήματα των διάφορων κρατών. Υπάρχει όμως ένα σημείο στο οποίο πρέπει να δώσουμε έμφαση με το θέμα των ακριτικών νησιών, ανεξαρτήτως αν υπάρχει επικάλυψη. Η συμβολή των νησιών στην ελληνική ΑΟΖ δεν προέρχεται από την επικάλυψη των άλλων, αλλά από το εμβαδόν που καλύπτουν και κανένα άλλο ελληνικό στοιχείο δεν το καλύπτει. Οι υπολογισμοί μέσω διαγραμμάτων Voronoi δείχνουν ότι αυτά τα ακριτικά νησιά ελέγχουν περιοχές οι οποίες είναι τεράστιες σε σχέση με το εμβαδόν τους. Οι επόμενοι χάρτες δείχνουν με λεπτομέρειες που επαρκούν τη συμβολή αυτών των νησιών. Με άλλα λόγια είναι σημαντικό να εξετάσουμε την κάλυψη ενός ακριτικού νησιού, όταν δεν υπάρχει ελληνική αλληλοεπικάλυψη. Με αυτόν τον τρόπο αντιλαμβανόμαστε πρακτικά όχι μόνο το εθνικό θέμα που αποτελούν, αλλά και τις οικονομικές επιπτώσεις μέσα στα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά πλαίσια. Εδώ βλέπουμε επί του πρακτέου τη συμβολή της τοποστρατηγικής σε αυτά τα θέματα. Διότι μέσω της ανάλυσης του μαθηματικού πυρήνα ανεξαρτήτως από τα άλλα δεδομένα αγγίζουν άμεσα την ουσία του θέματος και προτείνουν στρατηγικές συμπεριφορές, τις οποίες μπορούμε να ακολουθήσουμε ακόμα και αν δεν είμαστε τα γεράκια της Μάλτας.
Πηγή - Ν. Λυγερός
Ετικέτες
Καστελλόριζο,
Κρήτη,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...












