Το όραμα της ΑΟΖ
Το όραμα της ΑΟΖ είναι πλέον ορατό από όλους μας. Ξέρουμε όλοι τώρα ότι εξαρτάται αποκλειστικά από τη θέλησή μας η θέσπισή της. Δεν είναι καν θέμα πολιτικής βούλησης, διότι η πίεση του ελληνικού λαού είναι μεγαλύτερη. Η επόμενη κυβέρνηση θα είναι η κυβέρνηση της θέσπισης και αυτή θα γίνει ακόμα κι αν δεν το θέλουν οι ραγιάδες και οι άλλοι. Η αλλαγή φάσης είναι απαραίτητη και γι’ αυτό το λόγο θα γίνει. Πρέπει όμως να περάσει στη Βουλή με μια πλειοψηφία που θα είναι συμβολική. Ο καθένας από τους επόμενους βουλευτές θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι θα συμβάλλει στην επόμενη πραγματικότητα, που δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Με αυτόν τον μοναδικό τρόπο, θα αλλάξει οριστικά τα δεδομένα που καταπιέζουν τον ελληνικό λαό. Κάθε πολίτης θα μπορέσει να δει επιτέλους μια άσπρη μέρα. Διότι, αυτός είναι ο κεντρικός στόχος. Το θέμα της ΑΟΖ δεν είναι μόνο εθνικό, γεωστρατηγικό, τοποστρατηγικό αλλά και λαϊκό. Διότι μια χώρα έχει ισχυρές ένοπλες δυνάμεις, όταν ο λαός της είναι σε μαχητική και δυναμική κατάσταση. Αν ο πλούτος δεν είναι για όλους τους Έλληνες, τότε δεν έχει αξία. Το βιοτικό μας επίπεδο πρέπει ν’ αλλάξει για να πάρει θάρρος η νεολαία μας και να μην σαπίζει από τώρα στον προβληματισμό της σύνταξης και του εφάπαξ. Η ΑΟΖ θα είναι και το ηθικό του λαού μας, διότι μπορεί να χτυπήσει τη μιζέρια της κοινωνίας. Δεν είναι δυνατόν πια να έχουμε Έλληνες γεωλόγους που να τους απαγορεύεται η έρευνα στην ελληνική επικράτεια και να προσφέρουν τις ικανότητές τους στη γειτονιά, όπως λένε μερικοί. Η ενέργεια, το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο είναι για όλους τους Έλληνες και όχι μόνο για την πιάτσα, όποια και να είναι αυτή. Δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν έρευνες από ξένες εταιρείες στην ελληνική θεωρητική ΑΟΖ, δίχως να υπάρχουν επίσημες άδειες από την Ελλάδα. Δεν είναι δυνατόν να έχουμε τόσους άνεργους, ενώ έχουμε στη διάθεσή μας το πλαίσιο της ΑΟΖ. Δεν είναι δυνατόν οι φοιτητές μας να μην έχουν μέλλον, γιατί δεν ξέρουν προς τα πού να πάνε. Τα δεδομένα δεν είναι δεδομένα. Αλλάζουν με τη θέληση του ελληνικού λαού. Είναι τώρα η κατάλληλη στιγμή να ξεφύγουμε από την γραφειοκρατία που μας κρατά τόσα χρόνια πίσω στον ενεργειακό τομέα. Είναι τώρα η ώρα να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που προκαλούν μερικοί, για να δικαιολογήσουν την αναποτελεσματικότητά τους. Δεν μας ενδιαφέρει η τελευταία, αρκεί και αυτοί να προσπαθήσουν να συμβάλλουν σε αυτήν την εθνική προσπάθεια. Η ΑΟΖ ανήκει στο μέλλον του ελληνισμού. Πρέπει να πάψει η ηττοπάθεια, είναι πλέον θέμα αξιοπρέπειας. Φτάνει πια η μιζέρια. Έχουμε μαζί μας το χρόνο και το απέραντο γαλάζιο. Ας κινηθούμε επιτέλους στρατηγικά, για να το χαρούν οι επόμενοι άνθρωποι, τα παιδιά μας, όχι στο μέλλον, αλλά ήδη από τώρα.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











