Οι παράλογοι χάρτες της Τουρκίας
Την ώρα που μερικοί ειδικοί του παρελθόντος, αναρωτιούνται ακόμα αν έχει νόημα η ΑΟΖ κι αν αξίζει να αποδεχθούν ότι οι προσπάθειές τους σε άλλο τομέα ήταν μάταιες, ενώ βλέπουμε τις δυνατότητες της πρώτης και την απουσία αποτελεσμάτων των δεύτερων, έρχεται η Τουρκία με τον παραδοσιακό της τρόπο, που πάντα με τακτ και ύφος ζητά τα πάντα, και εκδίδει παράλογους χάρτες με περιοχές εξουσιοδοτήσεων όχι μόνο στην κρατική εταιρεία ΤΡΑΟ αλλά και στη SHELL. Η Τουρκία βλέπει ότι καθυστερούμε απαράδεκτα τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ κι ενώ ξέρει ότι το Δίκαιο της Θάλασσας δεν την συμφέρει με την όλη νομοθεσία του για τα παράκτια κράτη, και έτσι προσπαθεί να κερδίσει εντυπώσεις δίχως να φοβάται το γελοίο της υπόθεσης. Διότι η ελληνική γραφειοκρατία τής προσφέρει ένα χώρο μεγάλο για να κινηθεί. Όμως ακόμα και σε αυτές τις άσκοπες κινήσεις, η Τουρκία παίρνει θάρρος και εκδίδει παράλογους χάρτες που καταπατούν όχι μόνο τα θεωρητικά δικαιώματα της ελληνικής ΑΟΖ αλλά και τα πραγματικά δικαιώματα της κυπριακής ΑΟΖ σε βαθμό που φλερτάρει ακόμα και με την αιγυπτιακή ΑΟΖ. Βέβαια το Τουρκικό Υπουργείο Ενέργειας και Φυσικών Πόρων όταν βάζει γελοίες περιοχές, όπως είναι οι επόμενες: 5027, 5028, 5033, 5034, 5035 δεν τις αναθέτει στη SHELL, η οποία στην ουσία βρίσκεται αποκλειστικά στο θεωρητικό χώρο της τουρκικής ΑΟΖ, και βάζει την κρατική εταιρεία. Για τις περιοχές 5027 και 5028, η Κύπρος μπορεί βέβαια να δείξει τα 13 της επίσημα blocks και να ανατρέψει εύκολα τα ψευτοδεδομένα της Τουρκίας. Όσον αφορά στην Ελλάδα, η απουσία της θέσπισης δεν προσφέρει αποτελεσματικά και πρακτικά εργαλεία για να αντιμετωπίσει την τουρκική προπαγάνδα. Είναι λοιπόν απαραίτητο να θεσπίσουμε την ελληνική ΑΟΖ ακόμα και για να μπορέσουμε να αντικρούσουμε τη γελοιότητα της Τουρκίας όσον αφορά τις περιοχές που βρίσκονται μεταξύ Δωδεκανήσων και της Κύπρου. Την ώρα που προχωράμε δυναμικά με το Euro Asia Interconnector δεν είναι ανάγκη να δίνουμε στην Τουρκία την ελευθερία να καταπατά δικαιώματα που δεν θα είναι πλέον θεωρητικά. Ας ξυπνήσουν λοιπόν οι δικοί μας και ας αντιληφθούν όσο πιο γρήγορα γίνεται το παίγνιο που παίζεται στην περιοχή του συμπλέγματος του Καστελλόριζου και Κύπρου. Για να κρατήσουμε αυτό που μας ανήκει!
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











