ΑΟΖ ή ραγιαδισμός
Δεν αρκεί που παλεύουμε όλοι μας για να αναδείξουμε το θέμα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και να αποκτήσει επιτέλους η πατρίδα μας το δικαίωμα που της ανήκει, αλλά πρέπει επιπλέον να διαχειριστούμε και τον ραγιαδισμό. Δεν φτάνει που τόσα χρόνια θα έπρεπε να είχαμε ΑΟΖ και λόγω της απραξίας, της ανικανότητας και της αδράνειας, ο ελληνικός λαός περιμένει, αλλά θέλουν και να απολογηθούν με τεχνητά προσχήματα. Δεν αρκεί που δεν έχουν διαβάσει το Δίκαιο της Θάλασσας, αλλά προσπαθούν να τρομάξουν τους μη ειδικούς με αυθαιρεσίες. Η Κύπρος έχει θεσπίσει την ΑΟΖ από το 2004 χωρίς να προκαλέσει καμιά αντίδραση και στην πατρίδα μας έχουμε ακόμα ραγιάδες που φοβούνται ακόμα και τη σκιά τους. Η ανακήρυξη της ΑΟΖ γίνεται πάντα μονομερώς και δεν προβλέπεται άλλος τρόπος. Θα το λέμε και θα το ξαναλέμε για να το μάθουν όλοι, έτσι ώστε να μην υπάρχει η δικαιολογία της ασχετοσύνης. Αυτοί που θα είναι εναντίον της ΑΟΖ δεν θα είναι πια οι άσχετοι, αλλά όντως οι αντίπαλοί της και βέβαια οι αντίπαλοι της πατρίδας μας. Ο λαός μας δεν έχει ανάγκη ν’ ακούει κότες να φωνάζουν για τους κινδύνους, τις έχει βαρεθεί και βλέπει τα αποτελέσματα της δράσης τους. Πόσο πιο κάτω πρέπει να φτάσει το κράτος μας οικονομικά, για να αποδεχθούν τα λάθη τους. Δεν έχουν καν ανάγκη από εχθρό για να συμπεριφερθούν όπως κάνουν. Μας έχουν αγανακτήσει με το στρατηγικό βάθος ενός εκπροσώπου τύπου. Μας εξηγούν για την αξία ενός νέου δόγματος που υπάρχει εδώ και αιώνες. Μας δημιουργούν την αίσθηση ότι η ΑΟΖ είναι ένα κομματικό παίγνιο, ενώ η ουσία είναι ότι η ΑΟΖ είναι ένα εθνικό θέμα που κανείς δεν έχει το δικαίωμα να το καπηλευτεί. Η οικονομική κατάσταση στη Ελλάδα δεν μας προσφέρει την πολυτέλεια να πεταλώνουμε άλλο τα τζιτζίκια. Αν θέλουμε οι ραγιάδες μας να έχουν αυτές τις συζητήσεις και μετά την θέσπιση για να ασχολούνται με κάτι, δεν θα μας πειράξει, αλλιώς ας διαβάσουν επιτέλους το Δίκαιο της Θάλασσας. Διότι η θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ θα γίνει, θέλουν δεν θέλουν, κι εκτός αν τους ενοχλεί να ζουν σε μια χώρα με ΑΟΖ, η ΑΟΖ θα γίνει και γι' αυτούς, αλλά και για τους προδότες μας, δεν έχουμε θέμα με αυτό. Σημασία έχει μόνο να ξεφύγουμε από την γενιά της κρίσης, της κατάθλιψης και της ηττοπάθειας και να γίνουμε η γενιά της ΑΟΖ. Η γενιά που κατάφερε ν' αφήσει κάτι ουσιαστικό για το μέλλον των παιδιών. Διότι αυτό είναι το πρέπον. Να σταματήσουμε το μοιρολόι και ν' αναρωτιόμαστε συνεχώς «πώς καταντήσαμε Λοχία». Και ν' αλλάξουμε επιτέλους νοοτροπία, διότι θέλουμε δεν θέλουμε, «είναι πολλά τα λεφτά Άρη»! Μετά θα έχουν μισθό και οι ραγιάδες μας.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











