Ακόμα και οι φοβίες είναι κουραστικές
Ακόμα και οι φοβίες είναι κουραστικές. Όταν δεν υπάρχει γνώση το μεγαλύτερό μας πρόβλημα είναι οι φοβίες. Αυτό μπορεί να είναι κατανοητό σε ατομικό επίπεδο, αφού ο χαρακτήρας του καθενός είναι και η μοίρα του, όπως λέει ο συγγραφέας. Αυτό όμως που πρέπει να μας απασχολεί είναι στο επίπεδο της χώρας. Δεν μπορεί λόγω του ραγιαδισμού μια ολόκληρη πατρίδα να περιμένει για να διεκδικήσει τα αυτονόητα δικαιώματά της μέσα στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας. Αυτός ο τόπος είναι ευλογημένος. Εδώ γεννήθηκαν παγκόσμιες έννοιες, διότι ο ελληνισμός είναι προσφορά στην Ανθρωπότητα. Και προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να ζητιανεύουμε και μάλιστα να είμαστε χαρούμενοι με αυτή την κατάσταση. Κι ο καθένας κουβαλά την άγνοια του, για να μας επιβληθεί με αυθαίρετα επιχειρήματα για να πάμε πίσω. Πρέπει να σταματήσει αυτή η ηττοπάθεια που παράγει μίζερη σκέψη, η οποία δεν αλλάζει τίποτα. Με όλες αυτές τις αηδίες πώς να μην έχει κατάθλιψη ο ελληνικός λαός και να μη βλέπει το φως. Είναι δυνατόν στη χώρα του φωτός και του ήλιου της δικαιοσύνης να υπάρχει αυτή η νοοτροπία; Εδώ τρώγαμε πέτρες, για να παραμείνουμε ελεύθεροι και τώρα που ξέρουμε το μέγεθος της ΑΟΖ μας θα τα παρατήσουμε, επειδή μερικοί έχουν φοβίες; Με τίποτα!
Την ΑΟΖ θα την κάνουμε, διότι είναι το πρέπον και το μέλλον του ελληνικού λαού. Καμιά καθυστέρηση. Ο λαός μας περιμένει τριάντα χρόνια για την ΑΟΖ του. Και βλέπει καθημερινά πώς προχωρά το παράδειγμα της Κύπρου που έχει κατεχόμενα, αγνοούμενους, εγκλωβισμένους και πρόσφυγες. Όλοι αυτοί που έχουν φοβίες και μας κουράζουν με τα ψευτοδιλήμματά τους, τι έχουν να πουν για την Κύπρο που έχει ΑΟΖ εδώ και οχτώ χρόνια και επιπλέον τρεις υπογραφές με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ; Έγινε κάτι που δεν ξέρουμε; Τους εκμεταλλεύτηκε κάποιος ξένος και δεν το μάθαμε; Βαρεθήκαμε και τις φοβίες και τις συνομωσίες που αποτελούν μόνο προσχήματα, για να μη γίνεται τίποτα στον τόπο μας. Εδώ έχουμε τα πάντα. Ο ήλιος, η θάλασσα κι ουρανός είναι τα θεμελιακά μας στοιχεία κι όλα αυτά μπορούν να μας βοηθήσουν για να ξεπεράσουμε όλες τις δυσκολίες μας. Φωτοβολταϊκά, Υδρογονάνθρακες, Ανεμογεννήτριες είναι δική μας ενέργεια και δεν ανήκει σε κανέναν άλλο. Ο ενεργειακός χάρτης είναι αυτός που θα μας βοηθήσει και στον πολιτικό χάρτη. Ο ελληνικός λαός είναι ένας λαός με αξιοπρέπεια που δεν γονατίζει. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τη χώρα. Και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να μας απαγορεύσει να προχωρήσουμε. Δεν καταπατούμε κανέναν, σκεφτόμαστε τα παιδιά μας, γιατί έτσι είναι η παράδοση μας κι οι αξίες μας. Ας αφήσουμε λοιπόν τις φοβίες, που μας κουράζουν κι ας βαδίσουμε με το μέτωπο ψηλά στο δρόμο που αξίζει στη γη μας.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











