Ερευνητικά στοιχεία του Πατραϊκού
Για να αξιολογήσουμε εμπεριστατωμένα τα δεδομένα του Πατραϊκού και για να κατανοήσουμε ότι έχει νόημα να γίνει γεώτρηση και εξόρυξη υδρογονανθράκων στην περιοχή είναι απαραίτητο να εξετάσουμε τα ερευνητικά στοιχεία του. Η περιοχή του Πατραϊκού δεν είναι πρόσφατη για τον τομέα των υδρογονανθράκων. Ήδη από το 1999, έχουμε εκτιμήσεις για τα 1628 km2 και για το βάθος του χώρου έως 500m κάτω από τη θάλασσα. Το πλαίσιο για τις πετρελαϊκές εταιρείες είναι απλό. Αφού η περιοχή, που εξαρτάται από την Ανδριατική, έχει αναμενόμενα αποθέματα τάξης των 4 Δισεκατομμυρίων βαρελιών και το Δυτικό μέρος της Ελλάδας αποτελεί το ένα τρίτον της δεδομένης περιοχής, ξέρουν ότι υπάρχει αντικειμενικό επενδυτικό ενδιαφέρον. Επιπλέον για τον Πατραϊκό έχει γίνει ήδη μια επανεξέταση των σεισμικών δεδομένων για 3000 km2 ( 2D). Επίσης έγινε αγορά σεισμικών και βαρυτικών δεδομένων για 1000 kms το 2000. Δεν πρέπει να παραλείψουμε και την αερομαγνητική έρευνα που έγινε το 1998 πάνω από όλο το οικόπεδο του Πατραϊκού. Αν συνυπολογίσουμε τις αναλογίες που υπάρχουν και με την Ιταλία, όπου ήδη τότε είχαν βρεθεί 10 Δισεκατομμύρια βαρέλια στο χερσαίο της τμήμα, αντιλαμβανόμαστε ότι η περιοχή έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να προσθέσουμε ότι στην ουσία έχει γίνει και η κοιτασματολογία. Τα υποψήφια κοιτάσματα έχουν μάλιστα τα εξής ονόματα: Alpha, Bravo, Charlie, Delta, Echo, Foxtrot, Golf, Hotel, Indigo (H), Indigo (E). Ακόμα πιο συγκεκριμένα ξέρουμε ότι το κοίτασμα Echo, είναι το πιο ενδιαφέρον, διότι υπάρχει υπολογισμός αποθεμάτων της τάξης των 350 Εκατομμυρίων βαρελιών σε μία περιοχή με εμβαδόν 28 km2 και βάθος 290 μέτρα. Και ξέρουμε ότι υπάρχει επιστημονική προσδοκία για γεώτρηση βάθους 3.000 μέτρων. Όλο αυτό το ιστορικό της έρευνας του Πατραϊκού, αποδεικνύει ότι είναι σημαντικό να γίνει γεώτρηση στην περιοχή, ακόμα κι αν δεν εκμεταλλευόμαστε στην ουσία την έννοια της ΑΟΖ, πράγμα που μπορεί να γίνει με το κοίτασμα Πύρρος που βρίσκεται ακριβώς στη μέση γραμμή της συμφωνίας Ιταλίας - Ελλάδας του 1997, και το κοίτασμα Αχιλλέας, το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερο και από το κοίτασμα Αφροδίτη της Κύπρου. Κατά συνέπεια, θεωρούμε ότι είναι ένα αξιόλογο βήμα, που οδηγεί κι αυτό προς τη δρομολογήση του θέματος της εκμετάλλευσης της ελληνικής ΑΟΖ. Ο Πατραϊκός σε αυτή τη διαδικασία είναι λοιπόν ένα βήμα πιο πέρα λόγω της θάλασσας από την περιοχή των Ιωαννίνων που είναι αποκλειστικά χερσαία. Έχουμε λοιπόν μια περίπτωση πρακτική και αποτελεσματική που δείχνει την πορεία της Ελλάδας για το μέλλον, εφοδιασμένη με την ΑΟΖ της.
Πηγή--Η. Κονοφάγος, Ν. Λυγερός, Τ. Φωκιανού
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...












