Ελληνική υψηλή στρατηγική
Ενώ έχουμε μια ιστορία γεμάτη με στρατηγικές κινήσεις στην Αρχαιότητα, στο Βυζάντιο, στην Επανάσταση, πολλοί θεωρούν ότι δεν μπορούμε να έχουμε υψηλή στρατηγική. Προωθούν επιχειρήματα που δίνουν έμφαση στους άλλους, αλλά ποτέ στην ελληνική πραγματικότητα. Μιλούν συνεχώς για κοινωνική μιζέρια, λες και δεν έχουμε άλλη επιλογή για το μέλλον μας. Κι όμως η ελληνική σκέψη εφηύρε τη στρατηγική, για να μπορεί ο αδύναμος να αντιμετωπίσει τον δυνατό, μέσω της νοημοσύνης του. Γι’ αυτό το λόγο, δεν ισχύει η προηγούμενη προσέγγιση. Το άλλο πρόβλημα που προκαλεί αυτή η στάση, είναι ότι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού κοιτάζει απαξιωτικά τη χώρα μας, με αποτέλεσμα να φεύγει η νεολαία μας στο εξωτερικό, διότι δεν έχει κατανοήσει, ούτε επινοήσει ότι υπάρχει μέλλον στην Ελλάδα. Το πιο προβληματικό είναι να πείσουμε κι αυτόν τον πληθυσμό όσο πιο γρήγορα γίνεται, διότι η φυγή του ενισχύει την λανθασμένη αρχική άποψη. Ένας άλλος τομέας έχει υποστεί κόστος και είναι αυτός των Ενόπλων Δυνάμεων. Εδώ οι δυσκολίες έρχονται η μία μετά την άλλη κι η ακολουθία τους δεν δείχνει κανένα φως. Κι όμως, ειδικά η αεροπορία θα αποκτήσει γρήγορα μια μεγαλύτερη σημασία παράλληλα με το ναυτικό λόγω του απέραντου γαλάζιου. Αν δεν έχουμε αυτά τα δεδομένα στο μυαλό μας, όχι μόνο δεν μπορούμε να σκεφτούμε την ιδέα της ελληνικής υψηλής στρατηγικής, αλλά δεν βλέπουμε καν πώς μπορεί ν’ αλλάξει η κατάσταση στη χώρα μας. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι η υψηλή στρατηγική δεν εξαρτάται από το μέγεθος της χώρας, αλλά από τη νοημοσύνη του λαού της. Έχουμε ένα διαχρονικό παρελθόν που δεν αξιοποιούμε λόγω της κυριαρχίας της κοινωνίας που δεν πιστεύει στις αξίες μας.
Η οικονομική προσέγγιση των πάντων δεν επιτρέπει την ανάπτυξη σκέψης του μέλλοντος. Έτσι έχουμε πολλούς άξιους ανθρώπους στην Ελλάδα που προσπαθούν να επιβιώσουν ενώ θα μπορούσαν να προσφέρουν όλοι τους ένα καλύτερο μέλλον στην πατρίδα μας. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να δώσουμε έμφαση στη στρατηγική και να μην περιοριζόμαστε συνεχώς στο τακτικό επίπεδο. Αλλιώς δεν υπάρχει πλαίσιο για τη στρατηγική διαχείριση των κρίσεων. Αυτό που λείπει είναι το στρατηγικό βάθος της σκέψης, ενώ κοιτάζουμε συνεχώς το μέτωπο. Μόνο που μέτωπο δίχως βάθος δεν επιτρέπει τη δράση του εγκεφάλου. Για να αλλάξουμε πραγματικά και ουσιαστικά τα δεδομένα πρέπει να αναπτύξουμε την υψηλή στρατηγική μας, για να αναδείξουμε την εμβέλεια της σκέψης μας. Αλλιώς είμαστε υποχρεωμένοι να υποστούμε τις πιέσεις των άλλων. Ο Ελληνισμός όμως είναι μια αντεπίθεση στη βαρβαρότητα. Αυτό είναι το μήνυμά του για όλους μας. Όταν το κατανοήσουμε σε βάθος, θα επινοήσουμε την ανάγκη της υψηλής στρατηγικής για την Ελλάδα μας.
Ετικέτες
Στρατηγική,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











