
Ανάπτυξη ενάντια στην καταστροφή

Για να προσπεράσουμε τις οικονομικές δυσκολίες της πατρίδας πρέπει να υπάρξει ανάπτυξη. Είναι μια αναγκαία πράξη για την εξέλιξη της κατάστασης στην Ελλάδα. Αυτή η ανάπτυξη όμως δεν πρέπει να γίνει εις βάρος του λαού και της γης μας. Κατά συνέπεια πρέπει να είμαστε και προσεχτικοί διότι μερικοί προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση προτείνοντας λύσεις που καταστρέφουν οριστικά το περιβάλλον όπως γίνεται με την χημική εξόρυξη του χρυσού. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει ν’αντισταθούμε στη Μακεδονία και τη Θράκη. Όσον αφορά στις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες που καταπατούν το ευρωπαϊκό κεκτημένο και που θα δημιουργήσουν τοπικές διαφορές προς όφελος ξένων συμφερόντων πρέπει να μην πέσουμε στην παγίδα τους. Τώρα στον τομέα των εναλλακτικών μορφών ενέργειας με τη χρήση των ανεμογεννητριών και των φωτοβολταϊκών, είμαστε βέβαια θετικοί αλλά όχι όταν αυτό γίνεται με εξαντλητικό τρόπο για το έδαφος, αλλιώς θα δημιουργήσουμε προβλήματα και στον πρωτογενή τομέα της πατρίδας μας. Άλλο χρήση με νοημοσύνη κι άλλο βάρβαρη εκμετάλλευση. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε στρατηγικές επιλογές που προσφέρουν αποτελεσματικές και πρακτικές λύσεις. Για τον ίδιο λόγο δεν πρέπει να καταπατήσουμε και τον τουρισμό στα νησιά του Αιγαίου και προτείνουμε να γίνει η αξιοποίηση της Ελληνικής ΑΟΖ σε πολύ μακρινές περιοχές στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης όπου βρίσκονται τα μεγάλα κοιτάσματα της πατρίδας μας, έτσι ώστε να γίνει μια στρατηγική επένδυση για το λαό μας και για το μέλλον του με αληθινές θέσεις εργασίας.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











