Ελληνικό πνεύμα και σκλαβοσύνη
Ενώ ο Επίκτητος έλεγε ήδη στην Αρχαιότητα, θεώρησε τον εαυτό σου ως ελεύθερο ον ή ως σκλάβο, όλα εξαρτώνται από σένα, ξένοι και δικοί μας, προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρέπει να είμαστε σκλάβοι μέσα στην ίδια μας την πατρίδα. Έχουμε βέβαια και τους άσχετους που πιστεύουν τα πάντα εκτός από το γεγονός ότι μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα με τις ίδιες μας τις δυνάμεις. Εδώ και καιρό προσπαθούμε να πείσουμε τους δικούς μας για την ίδια τους την αξία. Η κοινωνική κατάθλιψη στην Ελλάδα είναι τόσο βαθιά που δυσκολευόμαστε να βρούμε ακόμα και τον ενθουσιασμό που μας χαρακτηρίζει. Πιστεύουμε ότι είμαστε ελεύθεροι κι έχουμε την συμπεριφορά των σκλάβων που ξέρουν ότι δεν μπορούν ν’ αλλάξουν τη μοίρα τους. Λες και δεν υπολογίζουμε τις ίδιες μας τις δυνατότητες. Η κατάσταση μοιάζει με το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, όπου έχουμε άφθονα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου, ειδικά στο Ιόνιο και στο Λιβυκό Πέλαγος κι είμαστε ακόμα σε φάση της δρομολόγησης της θέσπισης της Ελληνικής ΑΟΖ.
Ο πλούτος μας είναι εδώ κάτω από τα πόδια μας, μέσα στη θάλασσα μας και τον ψάχνουμε αλλού στο εξωτερικό με αποτέλεσμα τα νέα παιδιά να μην πιστεύουν πια ότι θα βρουν θέσεις εργασίας στην Ελλάδα και να φεύγουν όλο και περισσότερα, ενώ το μέλλον τους είναι στην πατρίδα μας. Έχει γίνει επίσης μόδα να βρίζουν και την εκκλησία μας λες κι έχουν ξεχάσει όλα όσα προσέφερε στον ελληνικό λαό ήδη από την επανάσταση για τα πιο πρόσφατα χρόνια. Είναι δυνατόν ν’ απαξιώνουμε μόνοι μας τον εαυτό μας και τα χαρακτηριστικά μας διότι δεχόμαστε πιέσεις; Ποιος ξέρει πόσο σημαντική δουλειά γίνεται από την εκκλησία μας στη Θράκη; Ποιος ξέρει για το τι έχει προσφέρει και στην Κύπρο. Δεν μπορούμε να πετάμε στα σκουπίδια όλες τις αξίες μας, επειδή δεν αντέχουμε τις οικονομικές πιέσεις. Πρέπει να βασιστούμε πιο δυναμικά στον Ελληνισμό που έχει το βλέμμα του πάντα ανοιχτό για να μπορέσουμε να δούμε το μέλλον μας στην ίδια την πατρίδα μας. Αντέξαμε αιώνες δίχως να γονατίσουμε και δεν πρόκειται να το κάνουμε τώρα όποιες και να είναι οι δυσκολίες μας. Πρέπει ν’ αξιοποιήσουμε και την ελληνική ΑΟΖ. Διότι μπορούμε να τα καταφέρουμε αρκεί να το πιστέψουμε κι εμείς οι ίδιοι κι όχι να περιμένουμε παθητικά πώς θα μας πετσοκόψουν οι εχθροί μας. Είμαστε ένας λαός με αξίες και πρέπει απλώς να ζήσουμε για να το αποδείξουμε, δεν είναι ανάγκη να πιστεύουμε σε κάτι άλλο. Η Ελλάδα υπάρχει τώρα λόγω του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. Όσοι δεν το ξέρουν πρέπει να διαβάσουν την ιστορία μας και τότε θα δουν και το μέλλον μας.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











