Η μετατροπή ενός πλούσιου χώρου σε σεληνιακό τοπίο δεν είναι μόνο απαράδεκτη για την τωρινή κοινωνία λόγω της ρύπανσης που παράγει αλλά και για τις μελλοντικές λόγω του οριστικού χαρακτήρα της. Δεν μπορούμε λοιπόν, σε αυτό το στάδιο, να προχωρήσουμε σε αυτή τη διαδικασία διότι αποτελεί ένα έγκλημα κατά του ελληνικού περιβάλλοντος. Και αυτό το συμπέρασμα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει, εφόσον δεν αλλάξει η μέθοδος εξόρυξης και δεν εξελιχθεί η τεχνολογία του τομέα. Όλοι μας θέλουμε να έχει μια οικονομία ανάπτυξης η Ελλάδα μας και γι’ αυτό το λόγο παλεύουμε τόσο δυναμικά για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της. Απλώς πάντα έχουμε στο μυαλό μας, την πατρίδας μας και όχι μια καταχρηστική προσέγγιση της οικονομίας. Δεν πρόκειται να θυσιάσουμε την Ελλάδα μας και την Ελλάδα του μέλλοντος για να λύσουμε τοπικά οικονομικά προβλήματα με μερικές θέσεις εργασίας. Όλοι μας νοικιάζουμε τη γη μας στα παιδιά μας και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να καταστρέψουμε την περιουσία τους. Η τεχνολογία και η οικονομία πρέπει να βοηθούν το λαό μας και όχι να καταπατούν τα δικαιώματά του στο μέλλον. Με άλλα λόγια δεν μπορούμε να λεηλατήσουμε τη Θράκη μας λόγω του χρυσού. Εδώ και αιώνες βρίσκουμε χρυσό με πάρα πολλούς τρόπους, δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να αποδεχθούμε μια χημική μέθοδο που καταστρέφει τα πάντα, ούτε για το χρυσό ούτε για τις σπάνιες γαίες. Κι αν επιμένουν οι υπέρμαχοι του χρυσού με τη βαρβαρότητά τους, θα βρουν απέναντί τους την αντεπίθεση όλου του Ελληνισμού. Δεν δώσαμε ποτέ σε κανένα βάρβαρο να παραμείνει στην πατρίδα μας, δεν θα αρχίσουμε τώρα από μόνοι μας να το κάνουμε, επειδή μας βρήκαν μικρούς.
Ο χρυσός της Θράκης είναι η Θράκη
Ο χρυσός της Θράκης δεν είναι ο χρυσός αλλά η Θράκη. Αν δεν το συνειδητοποιήσουμε, θα πέσουμε στην παγίδα της αγοράς που προσπαθεί να εξαγοράσει τα πάντα δίχως να δίνει σημασία στο περιβάλλον και στο λαό μας. Ως επιτροπή κληθήκαμε από τα υψηλότερα στελέχη της πολιτικής στην Ελλάδα να πάρουμε θέση για το θέμα της εκμετάλλευσης των σπάνιων γαιών. Αφού επισημάναμε ότι τώρα βρίσκονται σπάνιες γαίες και στο θαλάσσιο χώρο μετά από την ανακάλυψη της Ιαπωνίας ορυκτών στον Ειρηνικό το 2011, αναλύσαμε τη μεθοδολογία εξόρυξης των πρόσφατων τεχνολογιών και καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι σε αυτή τη φάση της τεχνολογίας δεν υπάρχει μέθοδος που να μην καταστρέφει οριστικά το περιβάλλον και αυτό σε παγκόσμιο επίπεδο. Μάλιστα για να γίνει και πιο πρακτική η ανάλυσή μας, τη συγκρίναμε με τα δεδομένα που γνωρίζουμε και σε άλλες χώρες για την εξόρυξη του χρυσού με κυάνωση.
Η μετατροπή ενός πλούσιου χώρου σε σεληνιακό τοπίο δεν είναι μόνο απαράδεκτη για την τωρινή κοινωνία λόγω της ρύπανσης που παράγει αλλά και για τις μελλοντικές λόγω του οριστικού χαρακτήρα της. Δεν μπορούμε λοιπόν, σε αυτό το στάδιο, να προχωρήσουμε σε αυτή τη διαδικασία διότι αποτελεί ένα έγκλημα κατά του ελληνικού περιβάλλοντος. Και αυτό το συμπέρασμα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει, εφόσον δεν αλλάξει η μέθοδος εξόρυξης και δεν εξελιχθεί η τεχνολογία του τομέα. Όλοι μας θέλουμε να έχει μια οικονομία ανάπτυξης η Ελλάδα μας και γι’ αυτό το λόγο παλεύουμε τόσο δυναμικά για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της. Απλώς πάντα έχουμε στο μυαλό μας, την πατρίδας μας και όχι μια καταχρηστική προσέγγιση της οικονομίας. Δεν πρόκειται να θυσιάσουμε την Ελλάδα μας και την Ελλάδα του μέλλοντος για να λύσουμε τοπικά οικονομικά προβλήματα με μερικές θέσεις εργασίας. Όλοι μας νοικιάζουμε τη γη μας στα παιδιά μας και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να καταστρέψουμε την περιουσία τους. Η τεχνολογία και η οικονομία πρέπει να βοηθούν το λαό μας και όχι να καταπατούν τα δικαιώματά του στο μέλλον. Με άλλα λόγια δεν μπορούμε να λεηλατήσουμε τη Θράκη μας λόγω του χρυσού. Εδώ και αιώνες βρίσκουμε χρυσό με πάρα πολλούς τρόπους, δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να αποδεχθούμε μια χημική μέθοδο που καταστρέφει τα πάντα, ούτε για το χρυσό ούτε για τις σπάνιες γαίες. Κι αν επιμένουν οι υπέρμαχοι του χρυσού με τη βαρβαρότητά τους, θα βρουν απέναντί τους την αντεπίθεση όλου του Ελληνισμού. Δεν δώσαμε ποτέ σε κανένα βάρβαρο να παραμείνει στην πατρίδα μας, δεν θα αρχίσουμε τώρα από μόνοι μας να το κάνουμε, επειδή μας βρήκαν μικρούς.
Η μετατροπή ενός πλούσιου χώρου σε σεληνιακό τοπίο δεν είναι μόνο απαράδεκτη για την τωρινή κοινωνία λόγω της ρύπανσης που παράγει αλλά και για τις μελλοντικές λόγω του οριστικού χαρακτήρα της. Δεν μπορούμε λοιπόν, σε αυτό το στάδιο, να προχωρήσουμε σε αυτή τη διαδικασία διότι αποτελεί ένα έγκλημα κατά του ελληνικού περιβάλλοντος. Και αυτό το συμπέρασμα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει, εφόσον δεν αλλάξει η μέθοδος εξόρυξης και δεν εξελιχθεί η τεχνολογία του τομέα. Όλοι μας θέλουμε να έχει μια οικονομία ανάπτυξης η Ελλάδα μας και γι’ αυτό το λόγο παλεύουμε τόσο δυναμικά για την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της. Απλώς πάντα έχουμε στο μυαλό μας, την πατρίδας μας και όχι μια καταχρηστική προσέγγιση της οικονομίας. Δεν πρόκειται να θυσιάσουμε την Ελλάδα μας και την Ελλάδα του μέλλοντος για να λύσουμε τοπικά οικονομικά προβλήματα με μερικές θέσεις εργασίας. Όλοι μας νοικιάζουμε τη γη μας στα παιδιά μας και δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να καταστρέψουμε την περιουσία τους. Η τεχνολογία και η οικονομία πρέπει να βοηθούν το λαό μας και όχι να καταπατούν τα δικαιώματά του στο μέλλον. Με άλλα λόγια δεν μπορούμε να λεηλατήσουμε τη Θράκη μας λόγω του χρυσού. Εδώ και αιώνες βρίσκουμε χρυσό με πάρα πολλούς τρόπους, δεν υπάρχει λοιπόν λόγος να αποδεχθούμε μια χημική μέθοδο που καταστρέφει τα πάντα, ούτε για το χρυσό ούτε για τις σπάνιες γαίες. Κι αν επιμένουν οι υπέρμαχοι του χρυσού με τη βαρβαρότητά τους, θα βρουν απέναντί τους την αντεπίθεση όλου του Ελληνισμού. Δεν δώσαμε ποτέ σε κανένα βάρβαρο να παραμείνει στην πατρίδα μας, δεν θα αρχίσουμε τώρα από μόνοι μας να το κάνουμε, επειδή μας βρήκαν μικρούς.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











