Ελληνική ΑΟΖ και timing
Το χτένι έχει φτάσει στον κόμβο. Όλη η προετοιμασία της διαδικασίας της θέσπισης της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης είναι πια τελειωμένη. Το νομοσχέδιο είναι πλέον μελετημένο από όλους τους ειδικούς και τους αρμόδιους φορείς. Επιπλέον με τα νέα δεδομένα που έχουν προκύψει σε συνδυασμό με αυτά που περιμένουμε από τις ΗΠΑ για την Αρκτική και το Δίκαιο της Θάλασσας και από την Ευρωπαϊκή Ένωση για την ενεργειακή στρατηγική της για το 2020 και το 2050, έχουμε ένα ιδανικό timing για την θέσπιση της ΑΟΖ μας. Επίσης τα δεδομένα της Κύπρου για την αντιμετώπιση της οικονομικής κατάστασης μέσω των υδρογονανθράκων, που αποτελούν εξαίρεση, δείχνει ξεκάθαρα την ορθολογική στρατηγική που πρέπει να εξακολουθήσουμε κι εμείς, για να ξεπεράσουμε τις οικονομικές μας δυσκολίες. Δεν μπορούμε ν’ αφήσουμε άλλο τον ελληνικό λαό να υποφέρει, επειδή υπάρχουν πολιτικές αποφάσεις που εγκλωβίζονται στο πλαίσιο της καθημερινότητας και παραμένουν στο επίπεδο της τακτικής λόγω τοπικής ανάγκης. Η Ελλάδα μας είναι ένα ενιαίο πεδίο που χρειάζεται στρατηγική για να μπορέσει ν’ αναπτυχθεί. Εδώ και καιρό, αντέχουμε πιέσεις, καταπιέσεις και επιθέσεις, ήρθε λοιπόν η ώρα να περάσει ο Ελληνισμός στην αντεπίθεση με το στρατηγικό άνοιγμα της ΑΟΖ που είναι το μόνο που προσφέρει δυνατότητες ουσιαστικής ανάπτυξης. Λειτουργούμε μέσα στο πλαίσιο του Δικαίου της Θάλασσας και δεν καταπατούμε κανένα ανθρώπινο δικαίωμα κανενός. Είναι λοιπόν έγκλημα κατά της Ελλάδας οποιαδήποτε άλλη καθυστέρηση για την θέσπιση. Υπάρχει προγραμματική δήλωση, η ΑΟΖ είναι υπερκομματική και ως εθνικό θέμα είναι πλέον η απόλυτη προτεραιότητα για την πατρίδα μας, για το λαό μας και για το μέλλον μας. Είμαστε ένας λαός της αντίστασης και της θυσίας. Αλλά πρέπει να έχουμε μία αξία που μοιραζόμαστε όλοι για να παλέψουμε γι’ αυτή μ’ έναν συγκεκριμένο τρόπο. Έχουμε τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ στη Μεσόγειο, ήρθε η στιγμή να χρησιμοποιήσουμε επί του πρακτέου τα δικαιώματά μας, για να προχωρήσουμε επιτέλους και να ζήσει ο ελληνικός λαός με την αξιοπρέπεια που του ταιριάζει. Φτάνει πια η μιζέρια, ως εδώ και μη παρέκει.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











