
Στρατηγική πολιτική

Τα προβλήματα που μας καταπιέζουν αυτήν την περίοδο δείχνουν πόσο σημαντική είναι η στρατηγική πολιτική και πόσο μας καθυστερεί η πολιτική στρατηγική που εξετάζει συνεχώς το πολιτικό κόστος, πριν πάρει οποιαδήποτε απόφαση εθνικής αξίας. Το πρόβλημα είναι γενικότερο σε μια δημοκρατία, όπου υπάρχουν εξ ορισμού πολλά κόμματα, διότι τα περισσότερα είναι ικανά μόνο και μόνο για πολιτική και η στρατηγική που χρησιμοποιούν είναι μόνο εκφυλισμένη, γιατί την εκμεταλλεύονται μόνο για λόγους εκλογικούς δίχως να υπάρχει καμιά προοπτική να επιτευχθεί το προσδοκώμενο αποτέλεσμα. Για τον απλό λόγο ότι δεν αποτελεί ένα ενδιάμεσο αλλά τον τελικό στόχο. Ενώ η στρατηγική πολιτική συνδυάζει τα δεδομένα και τα σχήματα της μικροπολιτικής, για να αναπτύξει ορθολογικά την υψηλή της στρατηγική που θα καθορίσει τις επόμενες κινήσεις της μέσα σ' ένα πλαίσιο ανοιχτής δομής, όπου κάνουμε χρήση της θεωρίας παιγνίων και δεν πιστεύουμε πια ότι είμαστε οι μοναδικοί παίκτες τους οποίους δεν επηρεάζει το παίγνιο των άλλων. Και μόνο όταν μπορούμε να αποβάλουμε από τη σκέψη μας τις κινήσεις για εσωτερική κατανάλωση μπορούμε να προσφέρουμε ουσιαστικά στην πατρίδα μας. Ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο βρίσκεται και το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ, το οποίο είναι εκ φύσης εθνικό και βέβαια υπερκομματικό. Και γι' αυτό το λόγο θα πρέπει να λειτουργήσουμε ορθολογικά ως Ελλάδα, για να μπορέσουμε να το αξιοποιήσουμε με την πρέπουσα στρατηγική πολιτική που δεν πρέπει να επηρεάζεται από πολιτικάντικες τάσεις που έχει ο καθένας μας, όταν δεν αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα της κατάστασης. Η στρατηγική πολιτική δεν είναι για όλους στη διαχείριση της, διότι αποσκοπεί σε όλο το λαό μας και χρειάζεται απαραίτητα τεχνικές, τακτικές που είναι ενσωματωμένες σε μία ολιστική προσέγγιση. Δεν κοιτάζουμε στη στρατηγική πολιτική τις λεπτομέρειες της πολιτικής αλλά την μεγάλη εικόνα της στρατηγικής για να μπορέσουμε να προετοιμάσουμε το μέλλον και όχι να επαναπαυόμαστε στα κεκτημένα του παρελθόντος. Η ελληνική ΑΟΖ έχει τόση μεγάλη αξία που δεν μπορεί να εγκλωβιστεί σε στενά κλασικό πλαίσιο που έχουν συνηθίσει πολλοί πολιτικάντηδες. Πρέπει για την Ελλάδα να υπάρχει μια ορθολογική διαχείριση και αυτό μπορεί να γίνει μόνο και μόνο με την υψηλή στρατηγική της στρατηγικής πολιτικής.
Ετικέτες
Στρατηγική,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











