
Η αξιοποίηση του φυσικού πλούτου

Η αξιοποίηση του φυσικού πλούτου δεν πρέπει να γίνεται ποτέ εις βάρος του πληθυσμού και του περιβάλλοντος, αλλιώς δεν έχει καμία διαχρονική αξία και κατά συνέπεια είναι μια πολυπλοκότερη μορφή εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας. Και καμιά οικονομική κατάσταση δεν μπορεί να δικαιολογήσει αυτήν την πράξη. Όταν επιπλέον συμβαδίζει με την επιπολαιότητα και την αλαζονεία, τότε πρέπει να πάψει όσο πιο γρήγορα γίνεται, γιατί η καταστροφή μπορεί να είναι εκθετική. Επίσης δεν μπορούμε να μετατρέψουμε σε χρυσωρυχεία μια χρυσόσκονη που υπάρχει παντού, επειδή το επιτρέπει τεχνητά το χρηματιστήριο. Διότι ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που το επέτρεψε μπορεί και να πάψει να το επιτρέπει, ενώ τα έργα και οι υποδομές θα υπάρχουν. Πρέπει να είμαστε πολύ προσεχτικοί με το εύκολο χρήμα που έχει μη αναστρέψιμες επιπτώσεις πάνω στη γη μας, γιατί αυτή, θέλουμε δεν θέλουμε, είναι μοναδική και δεν μπορούμε να την αντικαταστήσουμε. Επιπλέον το να ακούμε για Ειδικές Οικονομικές Ζώνες με τεχνητά ορυχεία και λαθρομετανάστες είναι ένας συνδυασμός πάρα πολύ ύπουλος, ειδικά τώρα που είμαστε στην τελική φάση της θέσπισης της ελληνικής ΑΟΖ. Διότι όλα τα κέρδη που προσφέρουν όλες αυτές οι τεχνητές λύσεις είναι απειροελάχιστα σε σχέση με τις δυνατότητες που έχει η ελληνική ΑΟΖ. Άρα είναι απλώς απαράδεκτο να επενδύουμε σε λύσεις που καταστρέφουν το εργατικό δυναμικό και το περιβάλλον την ώρα που οι στρατηγικές επενδύσεις βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που βλέπουμε στην κυπριακή ΑΟΖ με το μοντέλο το νορβηγικό. Πρέπει λοιπόν να κοιτάξουμε πιο σοβαρά και σίγουρα πιο ορθολογικά τα πράγματα, για να μην καταστρέψουμε κατά λάθος περιοχές σαν την Θράκη, την Ανατολική Μακεδονία ή ακόμα και την Πελοπόννησο, ειδικά τώρα που όλος ο ελληνικός λαός έχει καταλάβει την αξία και το βάθος της ελληνικής ΑΟΖ, διότι το πολιτικό κόστος θα είναι άμεσο και χωρίς καμία διόρθωση. Η Ελλάδα μας άντεξε τόσους κατακτητές και είναι ακόμα εδώ όμορφη και άθικτη, δεν είναι σε μας που ανήκει ο ρόλος να την καταστρέψουμε με τις ίδιες τις πράξεις μας την ώρα που αρχίζουμε το μεγάλο άνοιγμα. Διότι ο ορυκτός μας πλούτος είναι πάνω από όλα το φυσικό αέριο.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











