Η πορεία της ελληνικής ΑΟΖ είναι ανάλογη και εκμεταλλεύεται στο έπακρον τη συσσωρευτική ιδιότητα του χρόνου, για να πετύχει τους στόχους της, δίχως να δίνει την εντύπωση ότι γίνεται τίποτα το εντυπωσιακό. Ενώ το εντυπωσιακό είναι ακριβώς αυτό. Ενώ δεν φαίνεται τίποτα, σιγά σιγά όλα τα κομμάτια του νοητικού puzzle μπαίνουν στη θέση τους, για να δημιουργήσουν την μεγάλη εικόνα που δεν είναι παρά η νοητική χάρτα της ελληνικής ΑΟΖ. Κι αν εσύ έχεις την ψευδαίσθηση ότι η Ελλάδα κρύβεται κάτω από τον ήλιο, όπως κι όλοι όσοι πιστεύουν στο Θεό, στην πραγματικότητα δεν αντιλαμβάνεσαι ότι ζεις ήδη κομμάτια από την επόμενη πραγματικότητα, γιατί δεν μπορείς να βάλεις ένα ξεκάθαρο σημείο αναφοράς. Σκέψου όμως τη φύση και πρόσεξε την έννοια της μεταμόρφωσης, η οποία σε καθημερινή βάση δεν αλλάζει τίποτα, ενώ αλλάζει συνεχώς και στην τελική αλλάζουν τα πάντα. Τώρα πια όλος ο κόσμος μιλά για την ΑΟΖ, δίχως να θυμάται ακριβώς από πότε το κάνει και το πιο σημαντικό ακόμα, γιατί πριν δεν το έκανε. Η πραγματικότητα της ελληνικής ΑΟΖ είναι πλέον τόσο δυνατή που κανένας πολιτικός δεν μπορεί να της αντισταθεί ακόμα και να το ήθελε, διότι τώρα βλέπει το πολιτικό κόστος επί του πρακτέου. Και αν υπάρχουν ακόμη κάποιες φωνές που τον κατηγορούν είναι απλώς οι ραγιάδες που δεν μπορούν να φανταστούν την αλλαγή φάσης που προκαλεί η ύπαρξή της στην πραγματικότητα. Και βέβαια αυτές οι φωνές δεν έχουν διαβάσει καν το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως άλλοι δεν είχαν διαβάσει το Σχέδιο Ανάν και είχαν και άποψη. Όμως οι νεκροθάφτες του Ελληνισμού δεν έχουν γεννηθεί. Ο Ελληνισμός είναι ακόμη ζωντανός, διότι σε κάθε δύσκολη στιγμή είναι ικανός να δει μέσα στο χρόνο την επόμενη πραγματικότητα.
Όταν γράφουμε ιστορία
Όταν γράφουμε ιστορία σπάνια το συνειδητοποιούμε, διότι το παρόν είναι τόσο ισχυρό που δεν βλέπουμε ούτε το παρελθόν, ούτε το μέλλον κι έχουμε την εντύπωση ότι υπάρχουν μόνο οι στιγμές που έρχονται η μία μετά την άλλη, δίχως ν’ αλλάζει τίποτα. Τότε ξεχνάμε τη συσσωρευτική ιδιότητα του χρόνου που καταφέρνει να συνδυάσει τα απειροελάχιστα για να τα μετατρέψει σε ακέραιες μονάδες. Αν είχαμε μελετήσει τη μοναδολογία του Leibniz ή τα θεωρήματα Robinson στη μη συμβατική ανάλυση τότε θα επινοούσαμε με μεγαλύτερη σιγουριά την επόμενη πραγματικότητα και δεν θα είχαμε τόσο διστακτικές κινήσεις που φαίνεται σ’ έναν παρατηρητή που δεν έχει έμπειρο μάτι, απλώς σαν κινήσεις του τύπου Brown που δεν οδηγούν πουθενά.
Η πορεία της ελληνικής ΑΟΖ είναι ανάλογη και εκμεταλλεύεται στο έπακρον τη συσσωρευτική ιδιότητα του χρόνου, για να πετύχει τους στόχους της, δίχως να δίνει την εντύπωση ότι γίνεται τίποτα το εντυπωσιακό. Ενώ το εντυπωσιακό είναι ακριβώς αυτό. Ενώ δεν φαίνεται τίποτα, σιγά σιγά όλα τα κομμάτια του νοητικού puzzle μπαίνουν στη θέση τους, για να δημιουργήσουν την μεγάλη εικόνα που δεν είναι παρά η νοητική χάρτα της ελληνικής ΑΟΖ. Κι αν εσύ έχεις την ψευδαίσθηση ότι η Ελλάδα κρύβεται κάτω από τον ήλιο, όπως κι όλοι όσοι πιστεύουν στο Θεό, στην πραγματικότητα δεν αντιλαμβάνεσαι ότι ζεις ήδη κομμάτια από την επόμενη πραγματικότητα, γιατί δεν μπορείς να βάλεις ένα ξεκάθαρο σημείο αναφοράς. Σκέψου όμως τη φύση και πρόσεξε την έννοια της μεταμόρφωσης, η οποία σε καθημερινή βάση δεν αλλάζει τίποτα, ενώ αλλάζει συνεχώς και στην τελική αλλάζουν τα πάντα. Τώρα πια όλος ο κόσμος μιλά για την ΑΟΖ, δίχως να θυμάται ακριβώς από πότε το κάνει και το πιο σημαντικό ακόμα, γιατί πριν δεν το έκανε. Η πραγματικότητα της ελληνικής ΑΟΖ είναι πλέον τόσο δυνατή που κανένας πολιτικός δεν μπορεί να της αντισταθεί ακόμα και να το ήθελε, διότι τώρα βλέπει το πολιτικό κόστος επί του πρακτέου. Και αν υπάρχουν ακόμη κάποιες φωνές που τον κατηγορούν είναι απλώς οι ραγιάδες που δεν μπορούν να φανταστούν την αλλαγή φάσης που προκαλεί η ύπαρξή της στην πραγματικότητα. Και βέβαια αυτές οι φωνές δεν έχουν διαβάσει καν το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως άλλοι δεν είχαν διαβάσει το Σχέδιο Ανάν και είχαν και άποψη. Όμως οι νεκροθάφτες του Ελληνισμού δεν έχουν γεννηθεί. Ο Ελληνισμός είναι ακόμη ζωντανός, διότι σε κάθε δύσκολη στιγμή είναι ικανός να δει μέσα στο χρόνο την επόμενη πραγματικότητα.
Η πορεία της ελληνικής ΑΟΖ είναι ανάλογη και εκμεταλλεύεται στο έπακρον τη συσσωρευτική ιδιότητα του χρόνου, για να πετύχει τους στόχους της, δίχως να δίνει την εντύπωση ότι γίνεται τίποτα το εντυπωσιακό. Ενώ το εντυπωσιακό είναι ακριβώς αυτό. Ενώ δεν φαίνεται τίποτα, σιγά σιγά όλα τα κομμάτια του νοητικού puzzle μπαίνουν στη θέση τους, για να δημιουργήσουν την μεγάλη εικόνα που δεν είναι παρά η νοητική χάρτα της ελληνικής ΑΟΖ. Κι αν εσύ έχεις την ψευδαίσθηση ότι η Ελλάδα κρύβεται κάτω από τον ήλιο, όπως κι όλοι όσοι πιστεύουν στο Θεό, στην πραγματικότητα δεν αντιλαμβάνεσαι ότι ζεις ήδη κομμάτια από την επόμενη πραγματικότητα, γιατί δεν μπορείς να βάλεις ένα ξεκάθαρο σημείο αναφοράς. Σκέψου όμως τη φύση και πρόσεξε την έννοια της μεταμόρφωσης, η οποία σε καθημερινή βάση δεν αλλάζει τίποτα, ενώ αλλάζει συνεχώς και στην τελική αλλάζουν τα πάντα. Τώρα πια όλος ο κόσμος μιλά για την ΑΟΖ, δίχως να θυμάται ακριβώς από πότε το κάνει και το πιο σημαντικό ακόμα, γιατί πριν δεν το έκανε. Η πραγματικότητα της ελληνικής ΑΟΖ είναι πλέον τόσο δυνατή που κανένας πολιτικός δεν μπορεί να της αντισταθεί ακόμα και να το ήθελε, διότι τώρα βλέπει το πολιτικό κόστος επί του πρακτέου. Και αν υπάρχουν ακόμη κάποιες φωνές που τον κατηγορούν είναι απλώς οι ραγιάδες που δεν μπορούν να φανταστούν την αλλαγή φάσης που προκαλεί η ύπαρξή της στην πραγματικότητα. Και βέβαια αυτές οι φωνές δεν έχουν διαβάσει καν το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως άλλοι δεν είχαν διαβάσει το Σχέδιο Ανάν και είχαν και άποψη. Όμως οι νεκροθάφτες του Ελληνισμού δεν έχουν γεννηθεί. Ο Ελληνισμός είναι ακόμη ζωντανός, διότι σε κάθε δύσκολη στιγμή είναι ικανός να δει μέσα στο χρόνο την επόμενη πραγματικότητα.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











