
Εικονική πραγματικότητα και ελληνική ΑΟΖ

Έχει μεγάλο ενδιαφέρον όταν τα τουρκικά ΜΜΕ, για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, αναγκάζονται να μιλήσουν για την ελληνική ΑΟΖ, η οποία δεν υπάρχει ακόμα. Βέβαια δεν μπορούν να είναι επιφυλακτικοί γιατί η Τουρκία από το 1978 πριν τη Συμφωνία του Δικαίου της Θάλασσας το 1982 λέει συνεχώς ότι η Μεσόγειος είναι μία κλειστή θάλασσα, όπου δεν πρέπει να γίνει καμία συμφωνία. Και αυτές οι προσπάθειες είναι τόσο πετυχημένες στρατηγικά που έχουμε την Κύπρο να έχει κάνει μία θέσπιση το 2004 και τρεις συμφωνίες με την Αίγυπτο, το Λίβανο και το Ισραήλ διαδοχικά το 2003, το 2007 και το 2010. Η σιωπή των τουρκικών ΜΜΕ πάνω σε αυτά τα σημεία οφείλεται σίγουρα στην άγνοια αλλιώς δεν εξηγείται η απουσία τους. Στη συνέχεια, όταν η Κύπρος αποφάσισε να κάνει γύρους παραχώρησης με την τεράστια επιτυχία που γνωρίζουμε τώρα, πάλι λόγω έλλειψης πληροφόρησης φανταζόμαστε δεν ακούστηκαν, ούτε η Τουρκία δεν έκανε καμία ουσιαστική και πρακτική κίνηση. Απλώς η Κύπρος συνεχίζει ακάθεκτη την πορεία που χάραξε ο Τάσσος Παπαδόπουλος δίχως να δίνει καμία σημασία στις δηλώσεις που κάνει η Τουρκία. Βέβαια για όλα αυτά δεν ακούμε κανέναν να το έχει βάλει στα πόδια, αλλά μάλλον επειδή δεν ακούστηκε κανένα σύνθημα εκκίνησης. Έτσι τα ΜΜΕ της Τουρκίας αποδεικνύουν ότι το γελοίο δεν σκοτώνει. Και με τα νέα συμβόλαια που έχει η Κύπρος με τη γαλλική εταιρεία και με την ιταλο – κορεάτικη κοινοπραξία για τα οικόπεδα 10 και 11 αλλά και τα οικόπεδα 2, 3 και 9, πάλι δεν ακούσαμε τίποτα. Μάλλον αυτές οι πληροφορίες δεν φτάνουν ποτέ εώς την Τουρκία και σίγουρα δεν έχουν μάθει για τα μεγέθη των κοιτασμάτων εκτός βέβαια από τον υπουργό εξωτερικού της Τουρκίας που ενώ μιλά για ένα κράτος που επίσημα δεν υπάρχει για εκείνον, συμβουλεύει να περάσει ο αγωγός φυσικού αερίου από την Τουρκία, διότι θα είναι ασφαλέστερος και συντομότερος. Αλλά μάλλον τα τουρκικά ΜΜΕ δεν το έμαθαν ούτε αυτό, αλλιώς θα τον είχαν αποκαλέσει προδότη αφού θέλει να συνεργαστεί με ένα εχθρικό κράτος που δεν υπάρχει. Είναι δύσκολο λοιπόν να εξετάσουμε με σοβαρότητα δηλώσεις που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα που δημιουργείται βήμα βήμα και σταδιακά αλλάζει όλα τα δεδομένα της περιοχής. Θα ήταν καλό λοιπόν να μη δίνουμε και μεγάλη σημασία σε αυτά και να προχωρήσουμε δυναμικά στην υψηλή στρατηγική που έχουμε επιλέξει για την πατρίδα μας και να αξιοποιήσουμε την ελληνική ΑΟΖ όσο πιο γρήγορα γίνεται, διότι το έχουμε ανάγκη ως έθνος και δεν υπάρχει λόγος να υποφέρει ο λαός μας από την οικονομική κατάσταση που τον καταπιέζει. Ας αφήσουμε λοιπόν τα τουρκικά ΜΜΕ να κάνουν τη δουλειά τους ακριβώς όπως έκανε η ναζιστική προπαγάνδα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία εξηγούσε στους Γερμανούς ότι έχουν μόνο νίκες και ας ασχοληθούμε σοβαρά με το θέμα γιατί χρειάζεται στρατηγικός σχεδιασμός, επαγγελματισμός και τεχνικούς. Οι πολιτικοί μας έχουν πλέον όλα τα δεδομένα για να πάρουν την πρέπουσα απόφαση, έτσι ώστε να ζήσουμε με την αξιοπρέπεια που ταιριάζει στον ελληνικό λαό και να μην περιμένουν να γίνει ένα θαύμα αλλά να το κάνουν κι ας πουν μετά τα δικά τους τα τουρκικά ΜΜΕ για τις πετυχημένες πρωτοβουλίες τους.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











