
Ελληνική ΑΟΖ και Υπουργείο Ενέργειας

Ακόμα κι αν μερικοί από τους δικούς μας δεν έχουν καταλάβει την αξία και την εμβέλεια της ελληνικής ΑΟΖ, μερικές θεσμικές τροποποιήσεις είναι απαραίτητες για τη διαχείριση και την αξιοποίηση των αποθεμάτων των υδρογονανθράκων μας. Μια από αυτές είναι που αφορά στο Υπουργείο Ενέργειας. Διότι το Υπουργείο αυτό έχει πολλές αρμοδιότητες ήδη, και μετά τη θέσπιση της ΑΟΖ μας θα έχει ακόμα περισσότερες. Πιο συγκεκριμένα, θα πρέπει να διαχειριστεί και τα συμβόλαια που θα ακολουθήσουν μετά τους γύρους παραχώρησης των οικοπέδων της ελληνικής ΑΟΖ. Βλέπουμε και το παράδειγμα της Κύπρου που οργανώθηκε και γύρω από τις κρατικές εταιρείες υδρογονανθράκων με δύο αντιπροέδρους, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι ο ένας για τον σταθμό υγροποίησης και ο άλλος για τα συμβόλαια με τις πετρελαϊκές εταιρείες ήδη για τα οικόπεδα 2,3,9,10, 11 και 12 και για τα επόμενα που θα είναι τα οικόπεδα 5,6,7 και 8. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να κινηθούμε και στην Ελλάδα. Γι' αυτό το λόγο το πρέπον είναι να ενισχύσουμε και να επανδρώσουμε το νέο Υπουργείο Ενέργειας έτσι ώστε να έχει μια σχετική αυτονομία και μια ουσιαστική καινοτομία για να μπορεί να δράσει αποτελεσματικά για το μέλλον της πατρίδας μας, τώρα που προετοιμάζεται μέσω της ελληνικής ΑΟΖ. Διότι σιγά-σιγά, ο ελληνικός λαός μετά από όλα όσα είχε ακούσει για την απουσία οποιουδήποτε ίχνους υδρογονανθράκων στην ελληνική ΑΟΖ, κατάλαβε την πραγματικότητα με την έρευνα και τα σεισμικά της νορβηγικής εταιρείας PGS και ξέρει πλέον ποιος έλεγε την αλήθεια. Τώρα επιπλέον έχουμε ήδη δείξει κοιτάσματα στόχους, τα οποία προσδιορίζουν και την κατεύθυνση των ερευνών που θα ακολουθήσουμε. Έτσι πρέπει να παρθεί η στρατηγική απόφαση όσον αφορά στο Υπουργείο Ενέργειας για να είμαστε έτοιμοι για τα επόμενα βήματα μετά τη θέσπιση και την οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ. Διότι όλα αυτά τα μεγέθη είναι πολλά και η πατρίδα μας πρέπει να έχει τα απαραίτητα εργαλεία για να είναι ικανή να παίξει και τον νέο της γεωπολιτικό ρόλο στη Μεσόγειο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα αποθέματα της Ελλάδας είναι στρατηγικά ακόμα κι αν υπολογίσουμε μόνο αυτά που είναι συμβατικά ενώ ξέρουμε ήδη πόσο σημαντικοί είναι οι υδρίτες μεθανίου. Έτσι το αρμόδιο Υπουργείο που θα είναι το Υπουργείο Ενέργειας θα πρέπει να διαμορφωθεί για να είναι αποτελεσματικό και αυστηρό στη διαχείριση, η οποία πρέπει να γίνεται πάντα με σεβασμό προς τους ανθρώπους και το περιβάλλον για να μας απαλλάξει από άλλες αθλιότητες και βαρβαρότητες που προσπαθούν να καταπατήσουν όχι μόνο τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και τα δικαιώματα της γης μας. Το Υπουργείο Ενέργειας θα πρέπει να είναι η νέα αιχμή του δόρατος του Ελληνισμού που δεν γονατίζει.
Ετικέτες
Υδρίτες μεθανίου,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











