
Η βάρβαρη καταπάτηση και η ελληνική απελευθέρωση

Όταν εξετάζουμε αντικειμενικά αυτήν την περίοδο τα δεδομένα που επικρατούν στην πατρίδα μας, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν προοπτικές σε στρατηγικό επίπεδο αρκεί να βλέπουμε και τα ανάλογα νοητικά σχήματα σε βάθος χρόνου. Δεν μπορούμε γνωρίζοντας ότι είμαστε σε φάση να θεσπίσουμε την ελληνική ΑΟΖ και αυτό μας προσφέρει τη δυνατότητα όχι μόνο ανάπτυξης αλλά και ανάκαμψης της οικονομίας, να περιμένουμε παθητικά να καταστρέφουν την Μακεδονία και τη Θράκη με τη χρήση του κυανίου και του αρσενικού την ώρα που το χρηματιστήριο δείχνει αρνητικές τάσεις στον τομέα του χρυσού. Δηλαδή με άλλα λόγια, υπάρχει πλέον μεγάλη πιθανότητα αυτές οι καταστροφικές επενδύσεις να μην αξιοποιηθούν ούτε καν οικονομικά. Επιπλέον αφού στη Θράκη έχουμε κοιτάσματα ζεολίθου που δεν καταπατούν όταν εξορυχθούν ούτε τους ανθρώπους ούτε το περιβάλλον. Γιατί λοιπόν πρέπει να αφήσουμε να καταστρέψουν οριστικά την πατρίδα ενώ δεν υπάρχει ούτε καν οικονομική δικαιολογία. Όταν μια χώρα έχει την εντύπωση ότι βρίσκεται σε άθλια κατάσταση είναι έτοιμη να αποδεχθεί τα πάντα. Μόνο που αυτό δεν ισχύει για την Ελλάδα και το παράδειγμα του ζεολίθου είναι ενδεικτικό. Όλη η παγκόσμια ετήσια παραγωγή είναι της τάξης των 4 εκατομμυρίων τόνων. Και στη Θράκη μας έχουμε κοιτάσματα τάξης μεγέθους 70 εκατομμυρίων τόνων και δεν υπάρχει ακόμα παραγωγή λόγω γραφειοκρατίας. Τώρα όταν κοιτάζουμε τα αναμενόμενα αποθέματα που βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ και ιδικά στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης, ξέρουμε ότι η αξία τους είναι της τάξης των 1,3 τρις. Γιατί λοιπόν να μην αξιοποιήσουμε αυτά τα πολύτιμα δεδομένα που έχουν μάλιστα ενισχυθεί από τις σεισμικές έρευνες της νορβηγικής εταιρίας PGS; Γιατί να θέλουμε να θυσιάσουμε την Μακεδονία και τη Θράκη την ώρα που γνωρίζουμε ότι οι ετήσιες απολαβές του ελληνικού κράτους από όλα τα μεταλλεία της χώρας είναι της τάξης των 2 εκατομμυρίων ευρώ. Ενώ η Κύπρος μόνο και μόνο με τα bonus υπογραφών για τα οικόπεδα που βρίσκονται στη κυπριακή ΑΟΖ έχει πάρει ήδη 200 εκατομμύρια ευρώ. Η ελληνική ΑΟΖ και ο ζεόλιθος μας επιτρέπουν να αποφύγουμε έξυπνα και αποτελεσματικά οποιαδήποτε οριστική καταστροφή στην Μακεδονία και στη Θράκη. Κι όταν μας ζητήθηκε επίσημα αν πρέπει να αξιοποιήσουμε τις σπάνιες γαίες που βρίσκονται στην πατρίδα μας, η απάντηση μας ως επιτροπή ήταν αρνητική διότι η χημική εξόρυξη γίνεται με ανάλογο τρόπο από αυτήν του χρυσού δηλαδή με την χρήση ουσιών όπως είναι το κυάνιο και το αρσενικό. Ενώ εδώ μπορέσαμε να λειτουργήσουμε στρατηγικά λέγοντας ότι θα περιμένουμε να υπάρχει μια μέθοδος που δεν μολύνει το περιβάλλον με αυτόν τον τρόπο, γιατί να μην εφαρμόζεται σε γενικότερο πλαίσιο τώρα που ξέρουμε αντικειμενικά ότι η Ελλάδα έχει θεαματικές προοπτικές με την ΑΟΖ και το ζεόλιθο.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











