
ΑΟΖ, Καστελλόριζο και Ζεόλιθος

Αν θέλουμε πραγματικά να βοηθήσουμε το Καστελλόριζο και να είμαστε ακόμα πιο αποτελεσματικοί από την ήδη πλούσια αποστολή καρτών, μπορούμε να στείλουμε ζεόλιθο, για να προωθήσουμε την όλη προσπάθεια αξιοποίησης του νησιού και μάλιστα σε αναλογικό πλαίσιο. Όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι το νερό στο νησί. Και αυτό ισχύει και για τους ανθρώπους και για τη γη. Αφού λοιπόν έχουμε πρόσβαση στο ζεόλιθο και γνωρίζουμε τις ιδιότητές του γιατί να μην τον χρησιμοποιούμε και στο Καστελλόριζο. Και η παραγγελία είναι τόσο εύκολη που δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα ούτε γραφειοκρατικό ούτε τεχνικό. Επίσης με αυτόν τον τρόπο συνεχίζουμε να αναγκάζουμε την ύπαρξη δρομολογίων προς το νησί, πράγμα το οποίο το δένει περισσότερο με όλους τους Έλληνες. Μια κάρτα είναι ενθύμιο, ενώ ο ζεόλιθος είναι το μέλλον. Και αυτό το μέλλον ενισχύει και το θέμα της ΑΟΖ που ξέρουμε πια πόσο σημαντική είναι, αφού μόνο και μόνο η ΑΟΖ του συμπλέγματος Καστελλόριζου είναι 20.851 km², δηλαδή μεγαλύτερη από την επιφάνεια της Πελοποννήσου και αυτό σε ένα σημείο που δίνει στην Ελλάδα και στην Κύπρο τη δυνατότητα να ενώσουν τις ΑΟΖ τους σ' ένα κοινό ευρωπαϊκό πλαίσιο. Το Καστελλόριζο είναι η αιχμή του δόρατος στην περιοχή και πρέπει όλοι μας να το ενισχύσουμε με την στρατηγική μας. Οι κάρτες και η φυσική παρουσία είναι πολύ σημαντικές για τους ανθρώπους. Ο ζεόλιθος είναι κι αυτός σημαντικός για τη γη. Κι αν οι άνθρωποι μας έχουν καλύτερη γη και πιο ανθεκτική, θα ζουν και αυτοί καλύτερα, γνωρίζοντας ότι νοιαζόμαστε για αυτούς σε πραγματική βάση. Επίσης με αυτόν τον τρόπο ενισχύουμε και όλες τις προσπάθειες δεντροφύτευσης που έχουν γίνει και που θα γίνουν. Ο ζεόλιθος στο Καστελλόριζο είναι ένας σύμμαχος που δεν περιμένει τίποτα. Με αυτή την έννοια έχει ένα ιπποτικό χαρακτήρα και προστατεύει το νησί με τον δικό του τρόπο. Είμαστε ακόμα στην αρχή αλλά η αλλαγή θα είναι σε λίγο εμφανή σε όλους μας ακόμα κι αν γίνει καταδρομικά.
Ετικέτες
Καστελλόριζο,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











