
Τι θα γίνει με τους υδρογονάνθρακες

Σημαντικές εξελίξεις στον τομέα της έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην ελληνική επικράτεια αναμένονται το επόμενο διάστημα, ανέφεραν σήμερα πηγές του ΥΠΕΚΑ, με αφορμή την πρωινή επίσκεψη του Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, στο υπουργείο που είχε βασικό αντικείμενο την ενημέρωση για τα θέματα αυτά.
Εντός του Ιουνίου αναμένεται η κατακύρωση των διαγωνισμών για τις έρευνες σε τρεις περιοχές της δυτικής Ελλάδας (Ιωάννινα, Πατραϊκός Κόλπος, Κατάκολο) ενώ παράλληλα, σύμφωνα με τις πρωθυπουργικές εντολές, θα προχωρήσει άμεσα η στελέχωση της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρίας Υδρογονανθράκων, που ιδρύθηκε με το ΠΔ 14/2012. Επίσης, μέσα στο καλοκαίρι αναμένεται η ολοκλήρωση της τεχνικής αξιολόγησης των σεισμικών ερευνών που έγιναν στο Ιόνιο και τη θαλάσσια περιοχή νότια της Κρήτης, προκειμένου το 2014, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, να προκηρυχθούν οι διαγωνισμοί για την παραχώρηση προς έρευνα θαλάσσιων περιοχών («οικοπέδων») σε πετρελαϊκές εταιρίες.
Για τις τρεις περιοχές που εκκρεμεί η κατακύρωση του διαγωνισμού είχαν εκφράσει ενδιαφέρον 11 εταιρείες του κλάδου των πετρελαίων. Οι αιτήσεις ανά περιοχή είναι:
Για την περιοχή Ιωάννινα
1. Ελληνικά Πετρέλαια A.E, Edison International SPA, Melrose Resources Plc
2. Energean Oil and Gas, Petra Petroleum, Schlumberger (strategic technical partner)
3. Arctic Hunter Energy Inc., K.O. Enterprises Inc.
4. Chariot Oil and Gas Limited
Για την περιοχή Πατραϊκός Κόλπος (Δυτικά)
1. Energean Oil and Gas, Trajan Oil and Gas Limited, Schlumberger (strategic technical partner)
2. Ελληνικά Πετρέλαια A.E, Edison International SPA, Melrose Resources Plc
Για την περιοχή Κατάκολο
1. Energean Oil and Gas, Trajan Oil and Gas Limited, Schlumberger (strategic technical partner)
2. Grekoil Energy Ventures LTD
Πληροφορίες αναφέρουν ότι σε κάθε περιοχή, μετά την πρώτη φάση της αξιολόγησης, έχουν μείνει από δύο εταιρίες / κοινοπραξίες που προχώρησαν στην κατάθεση των τελικών προσφορών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΕΚΑ, στον Πατραϊκό Κόλπο τα εκτιμώμενα απολήψιμα αποθέματα είναι της τάξης των 200 εκατ. βαρελιών, στα Ιωάννινα 50 έως 80 εκατ. βαρέλια και στο Κατάκολο 3 εκατ. βαρέλια.
Η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων, σύμφωνα με το καταστατικό της, αναλαμβάνει μεταξύ άλλων, τη διαχείριση για λογαριασμό του Δημοσίου των δικαιωμάτων στην αναζήτηση, έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων, τη διαχείριση, έλεγχο και παρακολούθηση όλων των σχετικών συμβάσεων, τη διερεύνηση και αξιολόγηση του δυναμικού της χώρας σε υδρογονάνθρακες, τη συγκέντρωση και επεξεργασία των στοιχείων που αποκτώνται κατά τη διάρκεια ερευνών, την εισήγηση προς την κυβέρνηση για παραχώρηση δικαιωμάτων αναζήτησης έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, τη χορήγηση των αδειών αναζήτησης υδρογονανθράκων, την προετοιμασία και διεξαγωγή των σχετικών διαγωνισμών κ.α.
Το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας είναι 1 εκατ. ευρώ και η μετοχή είναι μία, υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου και αμεταβίβαστη.
Τέλος, στο στάδιο της αξιολόγησης βρίσκονται τα δεδομένα που προέκυψαν από τις σεισμικές έρευνες της νορβηγικής εταιρίας PGS, η οποία κέρδισε το σχετικό διαγωνισμό, στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης. Τα δεδομένα θα παρουσιαστούν σε ενδιαφερόμενες πετρελαϊκές εταιρείες και στόχος είναι η προκήρυξη των διαγωνισμών για έρευνες στις συγκεκριμένες περιοχές το 2014.
Πηγή: http://www.enikos.gr/politics/149834,Ti_8a_ginei_me_toys_ydrogonan8rakes.html
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











