%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Όποιος δεν ξέρει να διαβάσει μια παρτιτούρα, δεν μπορεί να ακούσει τη συμφωνία που εμπεριέχει και πιστεύει ότι δεν ακούγεται τίποτα δίχως να αντιληφθεί ότι ο συνθέτης και ο μουσικός έχουν ήδη τη μουσική στο μυαλό τους. Έτσι γίνεται και με αυτούς που δεν βλέπουν τι γίνεται με το απέραντο γαλάζιο της ελληνικής ΑΟΖ κι αναρωτιούνται αν γίνεται όντως κάτι, ενώ όλα τα στοιχεία είναι μπροστά τους. Απλώς δεν έχουν την ικανότητα να συνδέσουν τις νότες που βλέπουν πάνω στην παρτιτούρα κι έχουν την εντύπωση ότι όλα είναι ίδια και τίποτα δεν αλλάζει. Ενώ τα πράγματα έχουν ήδη αλλάξει με την ύπαρξη της παρτιτούρας, αφού είναι γεγονός και μάλιστα αυτό το γεγονός είναι μη αναστρέψιμο. Γι’ αυτό το λόγο προκαλεί μια αλλαγή φάσης, που φέρνει μια νέα πραγματικότητα, την επόμενη. Οι μαχητές της ΑΟΖ αντιλαμβάνονται ήδη ότι έχει αρχίσει να παίζει η μουσική, απλώς δεν μπορούν να τη μεταφέρουν στους άλλους που μόνο περιμένουν να δουν τι θα γίνει. Διότι, μερικοί περιμένουν να σημάνουν οι καμπάνες, ενώ άλλοι τραβάνε το σχοινί, για να ακουστεί παντού το ύφος της εκκλησίας. Η ελληνική ΑΟΖ δεν είναι πια ούτε ένα όραμα, αλλά ήδη μια πραγματικότητα που έχει αρχίσει να διαμορφώνει τις σχέσεις μας με τα άλλα κράτη, γιατί μας δίνει άλλες δυνατότητες να εκφραστούμε σε γεωπολιτικό επίπεδο λόγω της ύπαρξης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Κανείς πια δεν μπορεί να συνομιλεί σε διεθνές επίπεδο με την Ελλάδα δίχως να έχει στο νου του την ελληνική ΑΟΖ. Όλοι οι ειδικοί, τεχνοκράτες, διπλωμάτες ακούν πια τη μουσική της παρτιτούρας, κι ας μην έχει αρχίσει ακόμα η εκτέλεση της συμφωνίας, διότι βλέπουν ήδη τα όργανα και μπορούν να συλλάβουν το ύφος και τον ύμνο της χαράς. Μόνο αν το αντιληφθεί κάθε Έλληνας πολίτης, θα μπορέσει να το χαρεί και αυτός, διότι θα καταλάβει ότι όλα τα ποτήρια που πίστευε ότι ήταν μισοάδεια και του έλεγαν ότι είναι μισογεμάτα, θα μπορέσουμε να τα γεμίσουμε όλα με το απέραντο γαλάζιο, δίχως φοβίες και δισταγμούς γιατί ο χρόνος είναι μαζί μας και λειτουργούμε με το tempo της κίνησης. Κι αν η σιωπή δίνει την εντύπωση ότι αργεί η ανακήρυξη, ας καταλάβουν οι περισσότεροι ότι πριν μερικά χρόνια, για να μην πούμε μήνες, δεν περίμεναν καν την ελληνική ΑΟΖ, ενώ αυτή υπήρχε εδώ και περισσότερα από τριάντα χρόνια. Όμως ποιος διάβαζε το Δίκαιο της Θάλασσας κι είχε τα κότσια να το προωθήσει ακάθεκτος έως το τέλος, έως την υλοποίηση του οράματος; Σπάνιοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι, αλλά τώρα είναι όλο και περισσότεροι και μαζί τους ο ελληνικός λαός που τώρα ξέρει περί τίνος πρόκειται και δεν μπερδεύει την ελληνική ΑΟΖ με διαγωνισμούς του Κατάκολου, γιατί έχει αντιληφθεί τι σημαίνουν στρατηγικά αποθέματα για την πατρίδα μας και για το μέλλον μας και φωνάζουμε όλοι και πιο δυνατά : Μουσική, Μαέστρο!
%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg)
