98% μεθάνιο το Φυσικό Αέριο Κύπρου
Ν. Λυγερός
Ο Πρόεδρος της Κυπριακής Εταιρείας Υδρογονανθράκων της Κύπρου ανακοίνωσε επίσημα πλέον ότι στο κοίτασμα Αφροδίτη του οικοπέδου 12 της Κυπριακής ΑΟΖ βρήκαμε φυσικό αέριο με 98% μεθάνιο. Αυτό το εντυπωσιακό αποτέλεσμα αν και ήταν αναμενόμενο από τους ειδικούς είναι πια μια πραγματικότητα που αποδεικνύει ότι η όλη προσπάθεια είναι αξιόπιστη λόγω τεχνογνωσίας. Δεν είναι ανάγκη, λοιπόν, να συμμετέχουμε σε διαμάχες μεταξύ απόψεων, αρκεί να συνεχίσουμε το έργο μας στην Κύπρο που αποτελεί παράδειγμα για την Ελλάδα όσον αφορά στην προσέγγιση και στην αξιοποίηση της ΑΟΖ ως υψηλή στρατηγική. Διότι ακόμα κι αν υπάρχουν προβλήματα που δεν έχουν λυθεί στο επίπεδο της οικονομίας, αυτά ανήκουν στο πλαίσιο της τακτικής και μπορούν να λυθούν μέσω της ανάπτυξης που προσφέρει η ΑΟΖ. Σημασία για την Κύπρο έχει να συνειδητοποιήσει ότι στο κεφάλαιο της ενέργειας έχει αρχίσει και δεν είναι πια ένα όραμα που μερικοί θεωρούσαν ότι είναι ουτοπία. Τώρα έχουμε χειροπιαστά αποτελέσματα. Για να κατανοήσουμε τώρα τη σημασία αυτού του νέου αποτελέσματος, αρκεί να το συγκρίνουμε με πιο κλασσικές περιπτώσεις. Παραδείγματος χάρη στη Νότια Γαλλία το φυσικό αέριο Lacq είχε 16% H2S ΚΑΙ 10% CO2. Αυτά τα δύο αέρια έχουν οξύτητα και το H2S είναι και τοξικό. Η περίπτωση του φυσικού αερίου Elgin–Franklin της Βόρειας Θάλασσας είναι ακόμα χειρότερη. Και εδώ μιλούμε για Sour και Acid Gas. Γενικότερα, σε παγκόσμιο επίπεδο κατά μέσο όρο τα παγκόσμια κοιτάσματα εμπεριέχουν 10% H2S . Αντιλαμβανόμαστε τώρα ότι η ποσότητα του φυσικού αερίου της Κύπρου ανήκει στις σπάνιες περιπτώσεις. Δεν είναι λοιπόν απλώς ότι βρέθηκε φυσικό αέριο, αλλά ότι είναι υψηλής ποιότητας. Και αυτό είναι ένα επιπλέον επιχείρημα για την Κύπρο ότι υπογράφει συμβόλαιο στο γύρο παραχώρησης. Κατά συνέπεια, είναι σε ακόμα καλύτερη θέση διαπραγμάτευσης για τα οικόπεδα 5,6,7 και 8 που δεν έχουν παραχωρηθεί ακόμα ενώ ανήκουν στο δεύτερο γύρο. Το έργο της υψηλής στρατηγικής συνεχίζεται λοιπόν με περισσότερα εφόδια.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











