Ο Τουρισμός και η ΑΟΖ
Ο Τουρισμός και η ΑΟΖ είναι δύο ισχυρά στοιχεία για τον Ελληνισμό και δεν πρέπει κανένα από αυτά να επισκιάσει το άλλο. Ο Τουρισμός υπάρχει ήδη στην Ελλάδα και είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τον Πολιτισμό μας αλλά και για την οικονομία μας. Κατά συνέπεια πρέπει να τον προστατέψουμε από κάθε προσπάθεια που μπορεί να τον μειώσει. Είναι λοιπόν σημαντικό να έχουμε στο νου μας την ύπαρξή του και να τον προσέχουμε. Μάλιστα θα πρέπει να τον αναβαθμίσουμε όσον αφορά στην ποιότητα για να αποτελεί ένα συγκριτικό πλεονέκτημα που πρέπει να είναι ουσιαστικά ασύγκριτο για να μπορέσει να βοηθήσει την πατρίδα μας. Σε αυτό το πλαίσιο η Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη έρχεται να τον ενισχύσει δυναμικά και αποτελεσματικά αφού δεν περιορίζει τις οικονομικές δραστηριότητές μας μόνο στην κυριαρχία, αλλά τις επεκτείνει στα κυριαρχικά δικαιώματα. Συνεπώς δεν είναι ανάγκη να μπερδεύουμε τα δύο σε μία περιοχή καθαρά τουριστική αφού παραδείγματος χάρη τα μεγάλα και στρατηγικά κοιτάσματα των υδρογονανθράκων βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις από τις ακτές. Αυτό απελευθερώνει περιοχές και επιτρέπει σε θαλάσσιες να γίνουν αιολικά πάρκα, να έχουν τεχνητά νησιά, να φιλοξενούν φωτοβολταϊκά συστήματα δίχως να ενοχλούν κανένα ακόμα και σε επίπεδο θέας για τον τουρισμό. Μπορεί η ΑΟΖ να επιτρέπει και την ηλεκτρική διασύνδεση των νησιών και στο Αιγαίο και στο Ιόνιο, για να μην έχουμε τα προβλήματα που παράγει το πετρέλαιο με την καύση του για να το μετατρέπουμε σε ηλεκτρικό ρεύμα. Έτσι η ΑΟΖ και ο Τουρισμός δεν είναι δύο αντίπαλα στρατόπεδα όπως νομίζουν μερικοί αλλά συμπληρωματικά στοιχεία που βοηθούν την ανάκαμψη, την ανάπτυξη και το μέλλον της πατρίδας μας. Θέλουμε και τα δύο και θα παλέψουμε για τα δύο γιατί η Ελλάδα είναι η θάλασσα, ο ήλιος, το λάδι, δηλαδή ο τουρισμός, η ενέργεια και η γη.
http://www.lygeros.org/articles.php?n=13651&l=gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











