Στο ΕΣΠΑ το λιμάνι της Ερείκουσας για έργα 7.5 εκ. ευρώ
Παρουσία του Αντιδημάρχου Ερείκουσας, Σπ. Αργυρού, καθώς και του Προϊσταμένου της Διαχειριστικής Αρχής, Πέτρου Οικονόμου, ο Περιφερειάρχης Ιονίων Νήσων, Σπ. Σπύρου, υπέγραψε την απόφαση ένταξης του λιμανιού της Ερείκουσας στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα «Δυτική Ελλάδα – Πελοπόννησος – Ιόνιοι Νήσοι».
Τι πρόκειται να γίνει
Το έργο αφορά στην επέκταση λιμένος Ερείκουσας το οποίο περιλαμβάνει:
Α) Κατασκευή προσήνεμου μόλου, μήκους 200 μ. περίπου.
Β) Ανακατασκευή υπήνεμου μόλου.
Γ) Κατασκευή κρηπιδοτοίχων και ανακατασκευή υπάρχοντος κρηπιδώματος.
Δ) Κατασκευή περιμετρικής συνδετήριας οδού με βραχοπαγίδας μεταξύ των δυο μόλων.
Ε) Κατασκευή δεξαμενής γλυκού νερού και επιχώσεων.
ΣΤ) Κατασκευή ζώνης προστασίας από φυσικούς ογκόλιθους απέναντι από την είσοδο του λιμένα.
Ζ) Κατασκευή λουτρών και WC, ΑΜΕΑ κλπ.
Η) Εκσκαφή στο εσωτερικό της λιμνολεκάνης και της εισόδου.
Θ) Η/Μ έργα παροχών, ρεύματος στη δεξαμενή και WC αλλά και φωτισμού στη συνδετήρια οδό, όπως επίσης και πυρασφάλεια.
Σημειώνεται ότι στην πράξη ένταξης περιλαμβάνονται και 7 επιπλέον υποέργα, που αφορούν στη νέα υδρογράφηση του λιμανιού και το στίγμα θέσεων για την τοποθέτηση της οριστικής φωτοσήμανσης των έργων, την τοποθέτηση οριστικής φωτοσήμανσης, αρχαιολογικές εργασίες και παρακολούθηση των εκσκαπτικών από την αρμόδια Εφορεία, τη σύνδεση ύδρευσης και αποχέτευσης κλπ.
Η επιλέξιμη δημόσια δαπάνη για τον υπολογισμό της κοινοτικής συνδρομής ανέρχεται σε 7.327,237 ευρώ.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











