Επικυρώθηκε από την Αίγυπτο η Συμφωνία με την Κύπρο για την ΑΟΖ
Η Αίγυπτος επικύρωσε χθες την συμφωνία που υπέγραψε τον περασμένο Δεκέμβριο στο Κάιρο ο Κύπριος Πρόεδρος Αναστασιάδης με τον Πρόεδρο της Αιγύπτου Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι. Η συμφωνία έχει μεγάλη σημασία για την Κύπρο, καθώς διασαφηνίζει τα θαλάσσια σύνορα των ΑΟΖ των δύο κρατών, ώστε να προχωρήσουν απρόσκοπτα οι έρευνες υδρογονανθράκων ή ακόμα και να υπάρξει συνεκμετάλλευση των όποιων κοιτασμάτων ενδέχεται να υπάρχουν εκατέρωθεν των ορίων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα οικόπεδα 4, 5, 10, 11 και 12 της κυπριακής ΑΟΖ καταλήγουν νοτίως στη διαχωριστική γραμμή των ΑΟΖ Κύπρου και Αιγύπτου. Ταυτόχρονα, η συμφωνία των δύο κρατών ξεκαθαρίζει σημαντικά θέματα για τις πετρελαϊκές που έχουν εξασφαλίσει δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης στα εν λόγω οικόπεδα.
Επίσης, ιδιαίτερη σημασία έχει ότι με την επικύρωση της συμφωνίας επιβεβαιώνεται από πλευράς Αιγύπτου η πλήρης αναγνώριση της κυπριακής ΑΟΖ, αφού το τεμάχιο 4, είναι ένα από αυτά που προσπαθεί να αμφισβητήσει η Τουρκία. Κατ’ επέκταση, η στάση που κρατάει η σημερινή αιγυπτιακή κυβέρνηση αποτελεί μεγάλη νίκη για την Λευκωσία σε ότι έχει να κάνει με τις τουρκικές βλέψεις στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Σημειώνεται ότι οι διαπραγματεύσεις για την επίτευξη της διμερούς συμφωνίας ξεκίνησαν το 2011 αλλά στη συνέχεια καθυστέρησαν λόγω των γεγονότων στην Αίγυπτο. Η επίσκεψη του Αιγύπτιου υπουργού Ενέργειας στην Κύπρο τον περασμένο Φεβρουάριο αλλά και του Κύπριου Υπουργού Ενέργειας στην Αίγυπτο προ δύο εβδομάδων, επέδρασαν καταλυτικά στην τελική επικύρωση της συμφωνίας.
http://www.energia.gr/article.asp?art_id=84848
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








