Ο Ελληνισμός δεν είναι για ξεπούλημα
Ν. Λυγερός
Όταν ακούμε μερικούς υποψήφιους βουλευτές, μας δίνουν την εντύπωση ότι πιστεύουν ακράδαντα ότι ο Ελληνισμός είναι για ξεπούλημα. Βέβαια ο κάθε ραγιάς και προσκυνημένος έχει το προσωπικό δικαίωμα να το κάνει, αλλά όχι ενάντια της πατρίδας μας, γιατί τότε θα έχει να κάνει με την παράδοσή μας, όταν κάποιος προσπαθεί να μας κατακτήσει δίχως να το θέλουμε. Έφαγαν τα μούτρα τους με την μαχητικότητά μας πολύ πιο ισχυροί, που τόλμησαν να πιστέψουν το ίδιο και προσπάθησαν να μας το επιβάλουν. Δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη μας, ούτε τον ζεόλιθο, ούτε την καινοτομία επειδή μερικοί δεν έχουν ιδέα τι είναι αυτοί οι στρατηγικοί μας στόχοι. Ζήσαμε βαρβαροκρατία 400 χρόνια και δεν ξεχάσαμε τίποτα, παρά τα μαρτύρια που υποστήκαμε, παρά τα βάσανα που αντέξαμε. Και τώρα έρχεται κάθε παραταξιακός κόλακας για να μας πείσει για την ορθότητα του κενού του. Ο πολιτισμός μας δεν βασίζεται πάνω στη λήθη και το ψέμα, αλλά στη μνημοσύνη και την αλήθεια. Αγαπάμε τη φιλοσοφία, αλλά όταν υπάρχει ανάγκη γινόμαστε οπλίτες σαν τον Σωκράτη. Αγαπάμε το θέατρο, αλλά με τον κατακτητή του δίνουμε να καταλάβει, όπως έκανε κι ο Αισχύλος. Ο καθένας μας έχει τις ευθύνες του ως Έλληνας. Οι πολιτικοί για τη θέση που παίρνουν σε πολιτικά θέματα σαν την ΑΟΖ, οι πολίτες αν ασχολούνται επί της ουσίας με τέτοια θέματα και οι δημοσιογράφοι αν επιμένουν επί του πρακτέου. Ο Ελληνισμός αποτελείται και από εμάς και πρέπει να αναρωτηθούμε όλοι τι κάνουμε γι' αυτόν. Έτσι πρέπει ν' αντισταθούμε σε όσους θέλουν να τον ξεχάσουν, γιατί δεν κολλάει στο πρόγραμμά τους και δεν συμπίπτει με τις φιλοδοξίες τους, γιατί είμαστε και του Κολοκοτρώνη.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








