Απαράδεκτες κινήσεις κομματισμού
Ν. Λυγερός
Όταν προκαλείς φοβίες μόνο και μόνο για να καταφέρεις να πείσεις τους δικούς σου για να κάνουν μια απαράδεκτη επιλογή πρέπει να είσαι ελεεινός. Όταν δημιουργείς με τις δηλώσεις ένα πλαίσιο αβεβαιότητας, για να φανεί ότι θα αλλάξεις τα πράγματα με ριζικό τρόπο, ποντάρεις στην άγνοια των ανθρώπων. Το θέμα όμως είναι ότι τώρα και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, ο λαός ξέρει για την αξία της ΑΟΖ. Διότι τα θαλάσσια οικόπεδα είναι μια πραγματικότητα κι όχι μια θεωρία. Η κυπριακή ΑΟΖ έχει δώσει άλλα φτερά στην Κύπρο και η ελληνική ΑΟΖ δίνει προοπτικές στην Ελλάδα που δεν μπορούσε ούτε να το φανταστεί. Έτσι λοιπόν, όταν θέλεις να πλασάρεις τον εαυτό σου λέγοντας ότι δεν θέλεις να υπάρχει η διασύνδεση με την Κρήτη και ουσιαστικά να μην υπάρχει το EuroAsia Interconnector, να σταματήσεις τους διαγωνισμούς αδειοδότησης, να περάσεις αγωγό από την Τουρκία, όχι μόνο δεν αναβαθμίζεις την γεωπολιτική της Ελλάδας αλλά αντιθέτως την υποσκάπτεις, γιατί πρόκειται για δεδομένα και επιτεύγματα αναγνωρισμένα από τα 28 κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για προγράμματα κοινού ενδιαφέροντος. Έτσι μετατρέπεις την Ελλάδα σε ένα αναξιόπιστο κράτος σε διεθνές επίπεδο και αφήνεις απ’ έξω την συμμαχία της με την Κύπρο. Με αυτόν τον τρόπο αμφισβητείς ακόμα και τα αποτελέσματα της τριμερούς Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος, αλλά και της άλλης Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ. Και όλα αυτά τα κάνεις μόνο και μόνο για προεκλογική καμπάνια δίχως να υπολογίσεις τις επιπτώσεις για τον Ελληνισμό. Μόνο που ξέρεις ότι δεν γονατίζουμε και δίνουμε κλωτσιά σε όσους βρίζουν την πατρίδα.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








