Η ΑΟΖ και το ελληνικό πνεύμα
Όταν οι ίδιοι οι δημοσιογράφοι βάζουν μεταξύ των ερωτημάτων τους στους αρχηγούς κομμάτων το θέμα της ελληνικής ΑΟΖ και ρωτούν με ξεκάθαρο τρόπο αν θα προχωρήσουν, επιτέλους, μετά τις εκλογές, στην πολυσυζητημένη και πολυαναμενόμενη χάραξη και ανακήρυξή της, μπορούμε να καταλάβουμε επί του πρακτέου πόσο έχει εξελιχθεί ο ελληνικός λαός, αφού τώρα δεν κάθεται παθητικά μην περιμένοντας τίποτα, αλλά διεκδικεί επίσημα πια τα κυριαρχικά δικαιώματα της πατρίδας μας. Ποια άλλη απόδειξη χρειάζονται οι υποψήφιοι βουλευτές και γενικότερα οι πολιτικοί, για να κατανοήσουν ότι έχουμε περάσει σε μια άλλη φάση που βρίσκεται σε ετοιμότητα όσον αφορά στο θέμα της ελληνικής ΑΟΖ; Η ανακήρυξη και οι οριοθετήσεις της ΑΟΖ, μετά τη δημοσίευση των είκοσι θαλάσσιων οικοπέδων, είναι πια άκρως απαραίτητη αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε σ' αυτόν τον γύρο αδειοδότησης μια αποτελεσματικότητα όσον αφορά στο πλήθος και στην ποιότητα των υποψηφιοτήτων. Η ΑΟΖ έχει μπει πλέον στο ελληνικό πνεύμα και θεωρείται ότι είναι μία οντότητα που ανήκει στις αξίες μας, αφού βασίζεται θεμελιακά στο Δίκαιο και στη θάλασσα. Οι πολιτικοί αρχηγοί πρέπει λοιπόν να πάρουνε μια θέση πάνω σε αυτό το θέμα, αφού θα χρησιμοποιηθεί, θέλουν δεν θέλουν, ως κριτήριο για τις εκλογές. Έτσι αν υπάρχουν όντως πολιτικοί αρχηγοί αρνητικοί ως προς την ΑΟΖ να ξέρουμε ποιοι είναι και να ξεκαθαρίσει το πλαίσιο κι αν δεν υπάρχουν να προετοιμαστούμε για τη θέσπιση που γίνεται πάντα μονομερώς και για τις οριοθετήσεις μας με τους λαούς που θέλουν να συνεργαστούν μαζί μας για να ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας.
http://lygeros.org/articles?n=18353&l=gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








