Η ΑΟΖ ως εργαλείο απελευθέρωσης
Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο μία οικονομική έννοια με την απλοϊκή προσέγγιση του θέματος. Δεν πρόκειται για μια λεπτομέρεια που χρησιμοποιούμε στον λόγο μας δίχως να σκεφτούμε τις επιπτώσεις για την πατρίδα μας. Η Κύπρος αποδεικνύει με τις θέσεις της και τις πράξεις ότι η ΑΟΖ είναι ένα εργαλείο απελευθέρωσης που ανήκει στην υψηλή στρατηγική. Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα. Η ΑΟΖ είναι μία στρατηγική λύση σε οικονομικά προβλήματα αλλά όχι μόνο. Το πιο σπουδαίο είναι ότι η ΑΟΖ μας προσφέρει ανθεκτικότητα στην πατρίδα μας. Το να έχεις τη δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ της Μεσογείου, δεν είναι χωρίς σημασία και για τους συμμάχους και για τους εχθρούς. Διότι αυτό σημαίνει ότι έχεις μια γεωστρατηγική θέση και πρέπει να σε υπολογίσουν μ' έναν ή άλλον τρόπο. Η ΑΟΖ δεν δίνει μόνο μια θαλάσσια επιφάνεια στην Ελλάδα, αλλά μια θαλασσοστρατηγική εμβέλεια που δεν είχε ποτέ στην ιστορία της. Κι όσοι δεν το έχουν καταλάβει λόγω μίζερης νοημοσύνης και έλλειψης τόλμης, δεν μας απασχολούν γιατί είναι ανίκανοι να γράψουν ιστορία. Η ΑΟΖ λόγω της εμβέλειάς της ακριβώς δεν αφήνει περιθώριο σε μίζερες προσεγγίσεις. Είναι κυριαρχικό δικαίωμα και είναι δικαίωμα που πρέπει να διεκδικήσουμε και μάλιστα επί του πρακτέου δίχως να περιμένουμε κανέναν. Σε αυτό το πλαίσιο είμαστε πολύ ξεκάθαροι και δεν μας αφορούν οι κομματικές προσεγγίσεις ως ελληνικός λαός. Η ΑΟΖ είναι εκ φύσης υπερκομματική. Κατά συνέπεια βουλευτές και υποψήφιοι βουλευτές που δεν έχουν βάλει στο πρόγραμμά τους ότι πρόκειται να παλέψουν για την ελληνική ΑΟΖ, πραγματικά δεν τους έχουμε ανάγκη. Διότι είναι σαν να μην θέλουν να συμμετάσχουν στο μέλλον της πατρίδας μας, άρα δεν έχει νόημα να γεμίζουν το κοινοβούλιο με το κενό τους. Ας μάθουν πρώτα για την ελληνική ΑΟΖ κι αν γίνουν μαχητές της, θα είμαστε μαζί τους.
http://lygeros.org/articles?n=18335&l=gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








