%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Ν. Λυγερός
Ο επαγγελματισμός του Μεγάλου Διαγωνισμού για τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα της Ελληνικής ΑΟΖ είχε εντυπωσιάσει πολύ θετικά τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης κι όταν παρουσιάστηκαν την 1η Ιουλίου 2014 κι όταν εκδόθηκαν στην επίσημη εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 18 Νοεμβρίου 2014. Τότε ο Διαγωνισμός είχε μια εξάμηνη προθεσμία για την υποβολή υποψηφιοτήτων. Στη συνέχεια ο Διαγωνισμός πήρε δύο μήνες παράταση για να γίνουν επαφές με την Ρωσία και την Κίνα. Στο ενδιάμεσο, οι οικονομικές διαπραγματεύσεις με την καθυστέρηση τους έφτασαν πια στο ίδιο χρονικό πλαίσιο. Κι ενώ φαίνεται ότι μετά δεν αξιοποιήσαμε αυτό το Μεγάλο Διαγωνισμό, μάλλον γιατί δεν υπήρχαν και αρμόδιοι να το διαχειριστούν, τώρα βλέπουμε ότι πρέπει να τον αναδείξουμε για να φανεί σε όλους η αξία του και η σημασία του για την πατρίδα μας, αφού αυτός από μόνος του αποδεικνύει ότι έχουμε στρατηγικές προοπτικές. Ενώ δεν πρόκειται μόνο και μόνο για λόγια, με τα οποία έχουμε πήξει, γιατί αποδεικνύονται επί του πρακτέου πόσο κούφια είναι. Έτσι το παράδοξο της ΑΟΖ αρχίζει να εμφανίζεται ως ένα πλαίσιο επίλυσης, ειδικά από τότε που έχει αποδειχθεί η εμπορευσιμότητα του κοιτάσματος Αφροδίτη στο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ. Διότι μιλούμε για στρατηγικά αποθέματα που έχει ήδη εκτιμήσει η Deutsche Bank τον Δεκέμβριο το 2012. Με άλλα λόγια, δεν είμαστε μόνο εμείς που μιλούμε για τα αναμενόμενα αποθέματα της ελληνικής ΑΟΖ. Και οι άλλοι το ξέρουν, αλλά ποτέ πριν δεν είχαν πεισθεί ότι η Ελλάδα θα έμπαινε έμπρακτα σε αυτή τη διαδικασία και με το θέμα της ΑΟΖ που προχωρά με τις τριμερείς Ελλάδα-Ισραήλ-Κύπρος και Αίγυπτος-Ελλάδα-Κύπρος και με τα 20 θαλάσσια οικόπεδα στο Ιόνιο, κάτω από την Πελοπόννησο και νότια της Κρήτης. Τώρα όμως πείσθηκαν!
