%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg "Greek EEZ-Ελληνική ΑΟΖ, ΑΟΖ Κύπρου")
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...
Ήρθε η κατάλληλη στιγμή να μιλήσουμε επιτέλους για Ελληνική Στρατηγική Ενέργεια. Έχουμε συνηθίσει για διάφορους λόγους, που πάνε από την αδράνεια έως την απραξία, να είμαστε μόνο και μόνο καταναλωτές στον τομέα των υδρογονανθράκων κι έχουμε βέβαια πάρα πολλούς που βολεύτηκαν μ’ αυτή τη θέση, αφού έχουν τα συμφέροντά τους. Όμως η ελληνική ΑΟΖ μόνο με τη θεωρητική ύπαρξη, αφού δεν θεσπίστηκε ακόμα, παρόλο που θα έπρεπε να είχε γίνει εδώ και χρόνια, ήρθε ν’ αλλάξει όλα τα στρατηγικά δεδομένα. Με το μέγεθός της είναι η δεύτερη μεγαλύτερη ΑΟΖ μέσα στη Μεσόγειο. Με τη θέση της, βρίσκεται στην ενεργειακή πλευρά της Μεσογείου.
Επίσης το γεγονός ότι έρχεται σε επαφή με την ΑΟΖ της Κύπρου, που έχει επαφή με την ΑΟΖ του Ισραήλ, αλλά και με τις ΑΟΖ της Αιγύπτου και της Λιβύης, παίζει έναν τεράστιο ρόλο πάντα σε συσχετισμό με το γεγονός ότι η Ελλάδα, η Κύπρος και η Ιταλία ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ακολουθούν τον ενεργειακό οδικό χάρτη για το 2020 και 2050. Η Ελλάδα πρέπει τώρα να εφαρμόσει έναν στρατηγικό σχεδιασμό στον τομέα της ενέργειας. Αυτό δεν πρέπει να γίνει μόνο σε εθνικό και θεωρητικό επίπεδο, αλλά σε πρακτικό και περιφερειακό επίπεδο, ειδικά για την Περιφέρεια της Πελοποννήσου, την Περιφέρειας Ιονίου και την Περιφέρεια Κρήτης που λόγω της τοποθεσίας των στρατηγικών κοιτασμάτων θα πάρουν το 5% των απολαβών του Ελληνικού Δημοσίου χάρη στο Νόμο 2289/1995 και την τροπολογία του 4001/2011...
Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles.php?n=34792&l=gr
%2B-%2B%CE%9D%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82%2B%CE%9B%CF%85%CE%B3%CE%B5%CF%81%CF%8C%CF%82.%2BGreek%2BEEZ%2B-%2BNikos%2BLygeros.jpeg)
