Η ΑΟΖ ως κυρίαρχο θέμα της Ελληνικής Προεδρίας
Με την Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπαίνουμε σε μια νέα φάση, η οποία θα δώσει έμφαση στην ενέργεια και στη θάλασσα. Σε αυτό το πλαίσιο, το θέμα της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης πρέπει να είναι κυρίαρχο, διότι είναι το πεδίο που ενσωματώνει και τις δύο έννοιες. Η ΑΟΖ δεν είναι μόνο ένα νομικό κείμενο χωρίς εφαρμογή. Είναι η υλοποίηση του Δικαίου της Θάλασσας για την πατρίδα μας. Φτάνει πια να αντέχουμε μόνο και μόνο τις πιέσεις και ειδικά τις οικονομικές. Πρέπει να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας γύρω από την ελληνική ΑΟΖ, η οποία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη της Μεσογείου και επιτρέπει την ένωση των ΑΟΖ των ευρωπαϊκών κρατών. Επιπλέον, υποστηρίζεται από την οριζόντια διαχρονική στρατηγική της Μεσογείου. Ο συνδυασμός των στρατηγικών των κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Προεδρία προσφέρει μια νέα δυνατότητα για την πατρίδα μας. Έτσι σε συνέχεια όλων των προσπαθειών μας και των προσεγγίσεών μας με τις χώρες που σχετίζονται με το θέμα, μπορούμε όχι μόνο να περάσουμε στο στάδιο της ανακήρυξης, αλλά και να πετύχουμε την πρώτη οριοθέτηση με την Ιταλία. Ο συντονισμός των κινήσεών μας πρέπει να γίνει πράξη, για να υλοποιήσουμε αυτό το όραμα του ελληνικού λαού, που μπορεί να προσφέρει και ανάκαμψη και ανάπτυξη. Γι’ αυτό το λόγο πρέπει να προχωρήσει ορθολογικά και στρατηγικά η Βουλή των Ελλήνων, αλλά και οι διαπραγματευτικές ομάδες της Ελλάδας. Το πλαίσιο της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ιδανικό για να εξασφαλίσει την επίτευξη του στόχου, δίχως άλλες καθυστερήσεις επί του θέματος της ελληνικής ΑΟΖ. Διότι τα επιστημονικά δεδομένα προχωρούν και πρέπει τώρα το πολιτικό φάσμα να τα αξιοποιήσει. Αλλιώς δεν έχει κανένα νόημα για την Ελλάδα μας, αφού η ΑΟΖ είναι απαραίτητη.
Ετικέτες
Στρατηγική,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











