Δεν υπάρχει γαλάζια ενέργεια δίχως ΑΟΖ
Δεν υπάρχει γαλάζια ενέργεια δίχως ΑΟΖ και θα πρέπει να γίνει αντιληπτό σε όλους αν θέλουν να καταλάβουν τι διακυβεύεται τους επόμενους μήνες με την Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλιώς θα έχουν την εντύπωση ότι κάτι υπάρχει. Ενώ εντός των 6 ΝΜ δεν υπάρχει τίποτα το ουσιαστικό που μπορεί να γίνει με αυτή την έννοια. Τα στρατηγικά αποθέματα των υδρογονανθράκων και των υδριτών μεθανίου βρίσκονται μακριά από τις ακτές και δεν ανήκουν στην κυριαρχία αλλά στα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας. Κατά συνέπεια πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας ότι ο όρος γαλάζια ενέργεια είναι κι ένας συμβολισμός αλλά κι ευφημισμός για την θεσμική ορολογία της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Επίσης καθώς η ΑΟΖ είναι αποκλειστικά ένα εθνικό δικαίωμα, η έκφραση γαλάζια ενέργεια επιτρέπει την αναφορά σε ευρωπαϊκό πλαίσιο με ένα ευρύτερο φάσμα δράσεων. Ακολουθείται το ψήφισμα για τις οριοθετήσεις και τη διαχείριση των υδρογονανθράκων και ενισχύεται με τη γαλάζια ενέργεια που δεν προκαλεί καμιά αντίδραση ενώ ξέρουμε ακριβώς περί τίνος πρόκειται. Είναι σημαντικό λοιπόν να ξέρει κάθε Έλληνας ότι η αναφορά σε αυτή είναι επί της ουσίας μια έμμεση αλλά και άμεση αναφορά στην ΑΟΖ. Έτσι κάθε λόγος ενισχύει αυτό το πλαίσιο και δίνει τη δυνατότητα να ενεργοποιήσουμε όλο το ευρωπαϊκό πεδίο στην Ανατολική Μεσόγειο δίχως κανένα ενδοιασμό ή φοβία. Η ΑΟΖ είναι λοιπόν η ουσία της γαλάζιας ενέργειας και αυτή η δυναμική της ελληνικής ΑΟΖ.
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...







