Σαμαράς: Έσοδα 150 δισ. σε βάθος 30ετίας από υδρογονάνθρακες
Για ισχυρές ενδείξεις σχετικά με την ύπαρξη σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε Δυτική Ελλάδα, Ήπειρο και Ιόνιο, έκανε λόγο ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, μετά από σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο ΥΠΕΚΑ με αντικείμενο ενεργειακά θέματα.
Ο κ. Σαμαράς υποστήριξε ότι τα έσοδα από την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων σε βάθος 25 - 30 ετών θα φθάσουν έως και τα 150 δισ. ευρώ.
Παράλληλα, ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι συνεχίζεται η ανάλυση των δεδομένων όσον αφορά στα κοιτάσματα στα νότια της Κρήτης, εκφράζοντας την αισιοδοξία του ότι και σε αυτή την περιοχή τα αποτελέσματα θα είναι θετικά.
Επιπλέον, ο κ. Σαμαράς σημείωσε ότι η Ελλάδα είναι ικανή να παίξει σημαντικό ρόλο και να γίνει ένας ενεργειακός κόμβος και στην παραγωγή των υδρογονανθράκων αλλά και στο κομμάτι της μεταφοράς.
Ακόμη, ο πρωθυπουργός διευκρίνισε ότι η εκμετάλλευση θα γίνει με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον και με τις πιο σύγχρονες τεχνικές, προσθέτοντας ότι η ανάπτυξη του τομέα θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας.
Σημειώνεται ότι στη σύσκεψη έγινε παρουσίαση των δεδομένων που προκύπτουν μέχρι στιγμής από τις σεισμικές έρευνες για υδρογονάνθρακες στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης.
Οι έρευνες έγιναν από τη νορβηγική εταιρεία PGS και αυτή την περίοδο είναι σε εξέλιξη η ερμηνεία των δεδομένων που προέκυψαν. Εκτιμάται πάντως ότι οι ενδείξεις είναι ενθαρρυντικές.
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








