http://www.lygeros.org/articles.php?n=14463&l=gr
Δεν αρκεί να έχεις ΑΟΖ
Δεν αρκεί να έχεις ΑΟΖ αν δεν την υποστηρίζεις με πράξεις. Αλλιώς παραμένει ένα θεωρητικό και νομικό πλαίσιο που δεν αλλάζει τίποτα για την πατρίδα μας. Η αξία της ΑΟΖ δεν προέρχεται από τη θέσπιση ή τις οριοθετήσεις, αλλά από την αξιοποίησή της. Δίχως την αξιοποίηση το κυριαρχικό δικαίωμα παραμένει δυνητικό και αφήνει τα δεδομένα όπως είναι. Η ΑΟΖ είναι ένα μέσον κι όχι ο τελικός στόχος της υψηλής στρατηγικής. Είναι μία στρατηγική κίνηση που δημιουργεί πρακτικές πράξεις για το λαό και την πατρίδα. Η ΑΟΖ είναι ένα εργαλείο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο γιατί δίνει ένα χώρο στην χώρα που την διαχειρίζεται στρατηγικά. Γι’ αυτό το λόγο η ΑΟΖ είναι τόσο απαιτητική στο πολιτικό φάσμα. Διότι θέλει απαραίτητα στρατηγική για να υλοποιηθεί το όραμά της. Το απέραντο γαλάζιο δεν είναι μόνο ποιητικό για το έθνος μας. Είναι μια αλλαγή φάσης τεράστιας σημασίας. Έτσι σε αυτό το πλαίσιο δεν υπάρχουν συμβιβασμοί και μικροπολιτική. Μόνο η μακροπολιτική έχει σημασία για την ΑΟΖ, διότι είναι η μόνη που μπορεί να είναι και διαχρονική για τον Ελληνισμό. Τώρα λοιπόν που έχουμε όλοι κατανοήσει την αξία της ΑΟΖ πρέπει να περάσουμε στις ουσιαστικές πράξεις που δημιουργούν νέα δεδομένα. Αν ο καθένας καταλάβαινε την εμβέλεια της ΑΟΖ για τα εθνικά θέματα δεν θα μιλούσε τόσο εύκολα για αυτή λες και είναι απλώς μια λέξη από το λεξιλόγιο. Η ΑΟΖ είναι μια στρατηγική έννοια που αξιοποιεί το Δίκαιο της Θάλασσας και δεν το αφήνει ανεκμετάλλευτο. Με την ΑΟΖ, η ξηρά αποκτά μια θαλάσσια οντότητα που είναι τόσο σημαντική που δεν επιτρέπει πια μια επιστροφή στο παρελθόν αλλά μια σχέση με το μέλλον που έχει αρχίσει ήδη. Η ΑΟΖ είναι λοιπόν εργαλείο της απελευθέρωσης και γι’ αυτό χρειάζεται στρατηγική διαχείριση και σχεδιασμό κι όχι μικρότητες τοπικές.
http://www.lygeros.org/articles.php?n=14463&l=gr
Ετικέτες
Κύπρος,
Στρατηγική,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











