Ρομπάι: Σχέδιο για μείωση της ενεργειακής εξάρτησης από τη Ρωσία
Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταρτίσει τον Ιούνιο ένα σχέδιο δράσης με στόχο να μειώσει την ενεργειακή της εξάρτηση, κυρίως από την Ρωσία, ανακοίνωσε σήμερα ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν φαν Ρομπάι.
«Οι ηγέτες της ΕΕ ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης τον Ιούνιο», δήλωσε ο Ρομπάι μετά το πέρας της συνόδου κορυφής στις Βρυξέλλες, ενώ υπογράμμισε ότι πρέπει «να επιταχύνουμε για να μειώσουμε την εξάρτηση (της Ευρώπης), κυρίως από τη Ρωσία».
Όπων αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Ρομπάι σημείωσε ότι αυτό το θέμα είναι «ιδιαίτερα επίκαιρο στο τρέχων πλαίσιο» και πρόσθεσε ότι αν η ΕΕ δεν δράσει, η εξάρτησή της από το εξωτερικό όσον αφορά το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο θα φτάσει το 80% το 2035.
«Η Ευρώπη θα πρέπει να επιταχύνει τους ρυθμούς για να μειώσει την εξάρτηση αυτή», είπε ο πρόεδρος της ΕΕ.
Σημειώνεται ότι οι εισαγωγές φυσικού αερίου από τη Ρωσία καλύπτουν το 27% της κατανάλωσης της ΕΕ.
Μεταξύ των λύσεων στις οποίες αναφέρθηκε ο Ρομπάι περιλαμβάνονται η μείωση της κατανάλωσης, η διαφοροποίηση των πηγών, η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, οι καλύτερες διασυνδέσεις στην Ευρώπη, αλλά και η αγορά σχιστολιθικού αερίου από τις ΗΠΑ.
Σε αυτή την τελευταία επιλογή αναφέρθηκε και η Γερμανίδα καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ η οποία δήλωσε ότι η εισαγωγή σχιστολιθικού αερίου από τις ΗΠΑ ενδέχεται να είναι μια επιλογή για την Ευρώπη.
Εξάλλου ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ επιβεβαίωσε ότι «ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τη μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης θα παρουσιαστεί τον Ιούνιο».
Ετικέτες
Ευρωπαϊκή Ένωση,
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...








