Εγκρίθηκε η συμφωνία Κύπρου - Αιγύπτου για συνεκμετάλλευση φυσικού αερίου
Λευκωσία: Ο Πρόεδρος της Αιγύπτου Αμιντέλ Αμιντέλ Φατάχ Αλ Σισι εξέδωσε προεδρικό διάταγμα με το οποίο εγκρίνει την επικύρωση της συμφωνίας πλαίσιο για συνεκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην ΑΟΖ Κύπρου και την ΑΟΖ Αιγύπτου που εκτείνονται εκατέρωθεν της μέσης γραμμής η οποία υπογράφηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου 12/12/2013. Το Υπουργικό Συμβούλιο της γείτονος είχε προ 15ημέρου επικύρωση τη συμφωνία. Η έκδοση του Υπουργικού Διατάγματος διαβιβάστηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών. Η υπογραφή του διατάγματος από τον Αιγύπτιο Πρόεδρο ανακοινώθηκε από τον Υπουργό Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού Γιώργο Λακκοτρύπη.
Χαιρετίζει η κυβέρνηση
Η Κυβέρνηση χαιρετίζει με ικανοποίηση την υπογραφή από τον Πρόεδρο της Αιγύπτου κ. Αμπντέλ Φατάχ Αλ-Σίσι, του Προεδρικού Διατάγματος με το οποίο κυρώνεται η Συμφωνία Πλαίσιο μεταξύ των Κυβερνήσεων Κύπρου και Αιγύπτου, αναφορικά με την ανάπτυξη υδρογονανθρακικών πόρων που εκτείνονται από τη μια πλευρά της Μέσης Γραμμής στην άλλη. Η εν λόγω συμφωνία υπεγράφη στο Κάιρο στις 12 Δεκεμβρίου 2013, κατά τη διάρκεια της επίσημης επίσκεψης του Προέδρου Αναστασιάδη στην Αίγυπτο. Η Συμφωνία θα τεθεί σε ισχύ με τη λήψη Ρηματικής Διακοίνωσης, με την οποία θα γνωστοποιείται η κύρωση της Συμφωνίας από την Αίγυπτο. Πρόκειται για μια άκρως σημαντική Συμφωνία, η οποία βασίζεται και επιβεβαιώνει τη Συμφωνία Οριοθέτησης της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης μεταξύ των δυο χωρών του 2003. Η Συμφωνία ορίζει το πλαίσιο και τους κανόνες συνεργασίας των δυο χωρών, σε σχέση με την ανάπτυξη και κοινή εκμετάλλευση υδρογονανθράκων σε κοιτάσματα που δυνατό να τέμνονται από το κοινό όριο των ΑΟΖ των δύο χωρών.
Πηγή: philenews.com
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











