Η ελληνική ΑΟΖ αγγίζει και την Αυστραλία
Η Αυστραλία είναι γνωστή στον ενεργειακό τομέα και ειδικά στους υδρογονάνθρακες γι’ αυτό το λόγο βρίσκεται στις κορυφαίες χώρες σε αυτές τις δραστηριότητες. Η Αυστραλία γνωρίζει τοπικά το ελληνικό στοιχείο με 600.000 διαφορετικούς τρόπους και αυτό έχει συμβάλει ουσιαστικά στις σχέσεις με την Ελλάδα. Η Αυστραλία κάνει μια ισχυρή χρήση του ελληνικού εμπορικού στόλου αφού αυτός μεταφέρει τα μισά προϊόντα της στον τομέα των εισαγωγών και εξαγωγών. Επίσης αυστραλιανή εταιρεία πετρελαϊκή είναι υποψήφια στα οικόπεδα της κυπριακής ΑΟΖ. Έτσι με αυτόν τον τρόπο το άνοιγμα της Ελλάδας μέσω των 20 θαλάσσιων οικοπέδων στο Ιόνιο και Νότια της Κρήτης, που βρίσκονται στην ελληνική ΑΟΖ, ήταν αναμενόμενο να ενδιαφέρουν και την Αυστραλία. Υπάρχει βέβαια και επιστημονικός λόγος, αφού η Βόρεια Αυστραλία και η Ανατολική Μεσόγειος έχουν κοινά σημεία σε γεωλογικό επίπεδο λόγω σύγκλισης τεκτονικών πλακών. Κατά συνέπεια οι ειδικοί των υδρογονανθράκων γνωρίζουν και τη θεωρητική αξία των κοιτασμάτων στη μεσογειακή περιοχή. Όλα αυτά τα δεδομένα συμβάλλουν για να υποστηρίξουν ενεργά και την έναρξη του διαγωνισμού για την αδειοδότηση των θαλάσσιων οικοπέδων της Ελλάδας. Βλέπουμε λοιπόν ότι οι Έλληνες της Αυστραλίας μπορούν να αποτελέσουν έναν ενισχυμένο συνδετικό κρίκο μεταξύ των δύο χωρών, αφού πρόκειται για ένα παίγνιο μη μηδενικού αθροίσματος, όπως λέμε στη θεωρία παιγνίων, μέσα στο οποίο μπορούν να αναπτυχθούν στρατηγικές συμπεριφορές που οδηγούν σε στρατηγικό μείγμα ωφέλιμο από τις δύο πλευρές. Η νέα σκακιέρα που αποτελεί η ελληνική ΑΟΖ με την κυπριακή ΑΟΖ επιτρέπει στην Αυστραλία να παίξει ένα σημαντικό ρόλο αν όλες αυτές οι χώρες αντιληφθούν το κοινό τους όφελος και σε αυτόν τον τομέα. Επίσης οι Έλληνες της Αυστραλίας που ανήκουν στο παραγωγικό δυναμικό της μπορούν να ενημερώσουν τις δύο χώρες για τις ικανότητες της καθεμιάς. Δημιουργείται ένα συμμαχικό πλαίσιο που μπορεί να μετατραπεί σε κοινό πεδίο δράσης όπου η θάλασσα, δηλαδή το απέραντο γαλάζιο, το φυσικό αέριο, δηλαδή το LNG και ο εμπορικός στόλος είναι ισχυρά κομμάτια έτοιμα για δράση. Έτσι μπορούμε να προετοιμάσουμε ένα κοινό μέλλον μεταξύ Ελλάδας και Αυστραλίας.
http://www.lygeros.org/articles?n=16791&l=gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











