O ιταλικός κολοσσός Edison επενδύει στον ελληνικό ενεργειακό τομέα
Το πρώτο επίσημο ενδιαφέρον μεγάλου ξένου επενδυτή για τη συμμετοχή στις έρευνες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο Ιόνιο Πέλαγος και νότια της Κρήτης απέσπασε από τον όμιλο Edison, ο υπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης.
Όπως αναφέρει η Ημερησία, ο κ. Μανιάτης συναντήθηκε στην έδρα της εταιρίας στο Μιλάνο με τον διευθύνοντα σύμβουλο της 130 ετών ιταλικής εταιρίας Bruno Lescoeur. Ο τελευταίος τόνισε μετά το πέρας της συνάντησης: «Ήταν μία εξαιρετική ευκαιρία να επιβεβαιώσουμε την παρουσία μας ως πρώτου ξένου επενδυτή στον ελληνικό ενεργειακό τομέα και να διαπιστώσουμε την πρόοδο που σημειώθηκε σε πολλά σημαντικά θέματα. Εκτός από την παγιωμένη παρουσία στην αγορά ηλεκτρισμού, όπου η Edison προσβλέπει σε περαιτέρω ευκαιρίες ανάπτυξης, επιβεβαιώσαμε στον κ. υπουργό τη δέσμευσή μας για την έρευνα υδρογονανθράκων, αναγγέλλοντας τη συμμετοχή της Edison στο νέο bid round (σ.σ. Μεγάλο γύρο) ερευνών και για την υλοποίηση των αγωγών φυσικού αερίου IGI και IGB που αναπτύσσουμε από κοινού με την ΔΕΠΑ».
Ο κ. Lescoeur με τη δήλωση αυτή έκανε γνωστό και το ενδιαφέρον του ομίλου για την υλοποίηση του αγωγού Ιταλίας – Ελλάδας (IGI) αλλά και του διασυνδετήριου αγωγού ανάμεσα στη χώρα μας και τη Βουλγαρία (IGB). Σημειώνεται ότι Edison και ΔΕΠΑ συνεργάζονται για αυτά τα δύο σχέδια.
Ο κ. Μανιάτης από την πλευρά του αναφέρθηκε πέρα, από τη σημασία της συμμετοχής της Edison στους διαγωνισμούς για τις έρευνες υδρογονανθράκων, και στη σπουδαιότητα της μεταφοράς ποσοτήτων φυσικού αερίου από τον αγωγό East – Med (Ισραήλ – Κύπρος – Ελλάδα) στα Βαλκάνια μέσω του IGB και στην Ιταλία μέσω του IGI.
Ο κ. Μανιάτης υπογράμμισε και τις πρωτοβουλίες της κυβέρνησης για το άνοιγμα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, τομέας στον οποίο η Edison δραστηριοποιείται στη χώρα μας ήδη από το 2008 με τη συνεργασία μεγάλων ελληνικών εταιριών.
Πηγή: zougla.gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











