Όταν όλοι ασχολούνται με το ανούσιο
Όταν όλοι ασχολούνται με το ανούσιο, έχουν την εντύπωση ότι κάνουν και κάτι. Μόνο και μόνο επειδή συμφωνούν και αυτό ευχαριστεί την ύπαρξή τους. Άλλοι θέλουν την καρέκλα τους κι άλλοι θέλουν να την κρατήσουν. Μιλούν μάλιστα σοβαρά για τον εαυτό τους κι έχουν και υπόληψη, λες και δεν ήταν τίποτα πριν, λες και δεν υπήρχαν καν. Και θέλουν να πιστέψουμε ότι όντως ασχολούνται με τα δικά μας θέματα. Ενώ τα δικά μας είναι απλά και δεν αφορούν καμιά κυβέρνηση, αλλά μόνο την πατρίδα μας. Θέλουμε εδώ και καιρό ξεκάθαρες πράξεις που δεν χωρούν καμιά αμφισβήτηση από κανέναν. Θέλουμε την θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ και τις απαραίτητες επίσημες οριοθετήσεις. Θέλουμε να προωθηθεί ο γύρος αδειοδότησης, γιατί είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο που θα ανακουφίσει το λαό μας. Θέλουμε να αξιοποιήσουμε τον ελληνικό ζεόλιθο και να προωθήσουμε την κάθετη ανάπτυξή του για τη Θράκη μας. Θέλουμε την απελευθέρωση των Κατεχομένων, γιατί είναι απαράδεκτη η βαρβαρότητα της κατοχής. Θέλουμε τα 12 ΝΜ για την κυριαρχία μας. Θέλουμε την καινοτομία, ως αιχμή του δόρατος για την πατρίδα μας, για να μην φεύγουν πια τα παιδιά μας. Θέλουμε μια Ελλάδα που να μην ντρέπεται, γιατί είναι η κοιτίδα του Ελληνισμού, που αποτελεί δώρο του Χρόνου στην Ανθρωπότητα. Αυτά θέλουμε και όποιος είναι ικανός να μας βοηθήσει σε αυτό το έργο, θα είμαστε μαζί του. Αλλιώς ας πάει εκεί πού ξέρει.
http://www.lygeros.org/articles?n=18163&l=gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...







