Η συνέχεια του αγώνα
Η συνέχεια του αγώνα καθορίζεται από τους αγωνιστές και από την ανάγκη που νοιώθουν να εκπληρώσουν μια αποστολή. Όταν αυτό αφορά το εθνικό πλαίσιο, τίποτα δεν αλλάζει λόγω των κομμάτων. Η Ελλάδα πρέπει να αποκτήσει επιτέλους ΑΟΖ, διότι είναι απαραίτητο για το μέλλον της. Η θάλασσα δεν μπορεί να είναι αποκλεισμένη από τις προοπτικές μας, επειδή δεν έχουμε τα κότσια να διεκδικήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Το ίδιο ισχύει για τον ζεόλιθο και την καινοτομία. Έτσι όσοι νομίζουν ότι οι κομματικές κινήσεις έχουν κάποια σημασία πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η ουσία είναι μόνο οι εθνικές πράξεις. Και αυτά τα στοιχεία ανήκουν σε αυτές, διότι είναι θεμελιακά. Διότι ξέρουμε ότι δεν υπάρχει αποτελεσματική στρατηγική δίχως βάθος, αλλά ούτε ανθεκτική αν δεν είναι υψηλή. Γι’ αυτόν το λόγο πρέπει να θυμηθούμε ότι το πρέπον δεν αλλάζει με τις αρχές, ούτε με τους θεσμούς, διότι βασίζεται σε διαχρονικές αξίες και μόνο. Έτσι μάλιστα διαμορφώνεται μια διαχρονική στρατηγική η οποία λειτουργεί με τα δεδομένα που έχει κι όχι με αυτά που θα ήθελε. Έχει λοιπόν τη συνείδηση του έργου και την αντίληψη των εμποδίων. Έχουμε προχωρήσει με την προετοιμασία συμφωνιών σε διακρατικό επίπεδο και το ίδιο ισχύει και για τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα και είναι σημαντικό να συνεχίσουμε, διότι ακόμα κι αν υπάρξουν καθυστερήσεις, η ουσία είναι ότι συνεχίζουμε ακάθεκτα και ακαταμάχητα για την πατρίδα και το λαό. Μπορεί μερικά θέματα να μην απασχολούν τους πάντες, αλλά οι πάντες θα τα ζήσουν στο μέλλον και συνεπώς η προετοιμασία είναι απαραίτητη. Ο Ελληνισμός κρατάει καλά κι εμείς ακολουθούμε την πίστη έως το τέλος. Και με αυτές τις αποστολές καθορίζουμε όχι μόνο το έργο μας, αλλά την ίδια την ύπαρξή μας. Κανείς μας δεν σταματά ποτέ στο ενδιάμεσο, αφού ζούμε μόνο με τις υπερβάσεις. Διότι εδώ και χρόνια ο Ελληνισμός ζει, για να μην πεθάνει η Ελλάδα. Κατά συνέπεια, όλα καλά, συνεχίζουμε !
http://lygeros.org/articles?n=18588&l=gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











