Η στρατηγική της ενέργειας και η ενέργεια της στρατηγικής
Ν. Λυγερός
Όταν ακούμε συνεχώς οικονομικά δεδομένα έχουμε την εντύπωση ότι όλος ο κόσμος γυρνά γύρω από αυτά κι ότι είναι η ουσία της ζωής. Ενώ η απλή εικόνα ενός ατόμου που κρατά χρήματα αλλά βρίσκεται στην έρημο δείχνει αμέσως τα όρια αυτού του νοητικού σχήματος. Κι αν συχνά λένε ότι η πραγματικότητα είναι σκληρή όταν υπάρχουν οικονομικά δεδομένα δεν έχουν ιδέα για το τι γίνεται όταν δεν υπάρχει ενέργεια και στρατηγική. Κι αν το ζήσουν αυτό, τότε βλέπουν τον κόσμο μ’ ένα άλλο τρόπο, όπου η ταξική προσέγγιση όχι μόνο δεν έχει νόημα, αλλά αν είχε θα ήταν απλώς γελοία. Θυμίζει απλώς τη μόδα άλλων εποχών που δεν κατάφεραν να εξελιχθούν. Έτσι τα τωρινά δεδομένα όσον αφορά στην ελληνική ΑΟΖ δεν αφορούν παρά μόνο έμμεσα το θέμα της οικονομίας. Γιατί το ορθολογικό πλαίσιο της θάλασσας δεν είναι η οικονομία, αλλά και πάλι η ενέργεια και η στρατηγική. Η οικονομία είναι απλώς ένα επιφαινόμενο, μια επίπτωση και τίποτα άλλο. Αυτό πρέπει να μπει στο μυαλό των πολιτικών και ειδικά αυτών που έχουν αρμοδιότητες, αλλιώς δεν έχουν τη θέση τους στη βοήθεια της πατρίδας μας. Ο Μεγάλος Διαγωνισμός με τα είκοσι θαλάσσια οικόπεδα δεν είναι μια οικονομική λεπτομέρεια, αλλά στρατηγικής σημασίας λόγω της ενέργειας. Πρέπει λοιπόν να συντονιστούμε και να είμαστε δυναμικοί για να κινηθούμε στο ίδιο πλαίσιο. Γιατί κανείς δεν έχει ανάγκη από μέτρια αποτελέσματα, ειδικά τώρα, αυτή την περίοδο. Για να υπάρξει γνήσια ανάκαμψη κι όχι μόνο αρχή, πρέπει να υπάρχει στρατηγική βάθους που δεν σταματά κάθε τόσο και λιγάκι σε τυπικά και πολιτικάντικα εμπόδια. Πρέπει να ξεφύγουμε από την κοινωνική μιζέρια, για να φανεί η ανθρώπινη εμβέλεια. Έχουμε πολλούς αξιόλογους ανθρωπιάς που δεν ξέρουν τι να κάνουν και το πλαίσιο της ελληνικής ΑΟΖ αποτελεί μια πλατφόρμα ανάπτυξης και καινοτομίας. Η ενέργεια και η στρατηγική είναι αυτές που παράγουν μέλλον σε συνδυασμό με τη νοημοσύνη και τη μνημοσύνη.
http://www.lygeros.org/articles.php?n=18986&l=gr
Ετικέτες
Text
Η ορθολογική ανάλυση του θέματος της ΑΟΖ αναδεικνύει αντικειμενικά ότι αποτελεί ένα στρατηγικό πλεονέκτημα. Θέλουμε δεν θέλουμε, αυτό είναι πλέον γεγονός. Μπορούμε βέβαια να το κρύψουμε από τον εαυτό μας, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει. Μπορούμε βέβαια να μην του δώσουμε την επαρκή σημασία, αλλά αυτό δεν θα ισχύει για τους αντιπάλους μας. Κατά κάποιο τρόπο πρέπει ν' αποδειχθούμε ότι η έννοια της ΑΟΖ έχει σημασία, ανεξάρτητα από το πολιτικό πλαίσιο, διότι δεν είμαστε ο μοναδικός παίκτης, κατά συνέπεια αυτή η ανεξαρτησία, αν δεν ενταχθεί σ' ένα συμμαχικό πεδίο δράσης, θα παραμείνει ένα πλαίσιο όπου θα παίξουν εις βάρος μας οι άλλοι παίκτες. Και ο λόγος είναι απλός: γεωστρατηγικά και τοποστρατηγικά, η ελληνική ΑΟΖ έχει τεράστια σημασία, όχι μόνο για μας, και κατ' επέκταση για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για τους αντιπάλους μας που προτιμούν να μην τη θεσπίσουμε καν και να μην συμπράξουμε διακρατικές συμφωνίες, διότι αυτή η αδράνεια θα τους προσφέρει μεγάλες δυνατότητες κινήσεων σ' ένα πλαίσιο, το οποίο θα είναι ελεύθερο. Η μη συνειδητοποίηση αυτού του νοητικού σχήματος θα προκαλέσει εις βάρος μας μεγάλα προβλήματα με επιπτώσεις για το μέλλον που δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε με τα τωρινά δεδομένα, τόσο μεγάλη θα είναι η αλλαγή φάσης. Αν επιμείνουμε λοιπόν σε αυτήν την αδράνεια σκέψης και κατάλληλων αποφάσεων, θα έρθουν απλά να μας το υπενθυμίσουν οι αντίπαλοί μας δίχως κανένα δισταγμό, διότι γνωρίζουν πολύ καλά τα πλεονεκτήματα και τις δυνατότητες που προσφέρει η ελληνική ΑΟΖ. Η ιδιότητα της ΑΟΖ με τα 200 ΝΜ της, να προσφέρει τη δυνατότητα μετασχηματισμού ακριτικών νησιών σε ελκυστές με μεγάλη δεξαμενή έλξης, δεν είναι βέβαια άσχετη με το θέμα. Διότι αυτό που θεωρούμε συνήθως ως ένα αδύναμο στοιχείο, μετατρέπεται με αυτόν τον τρόπο σε μία σημαντική βάση ελέγχου μίας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει την ικανότητα να επεκτείνει το χώρο δράσης μας, δίχως να έχει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η έννοια των 12 ΝΜ. Αυτή η μεγάλη αλλαγή φάσης της θεώρησης των δεδομένων του Αιγαίου συμπεριλαμβάνοντας το Καστελλόριζο και τη Γαύδο, είναι σημαντικότατη. Το θέμα δεν είναι να εκμεταλλευτούμε απλώς μία ευκαιρία, όπως πιστεύουν οι περισσότεροι, αλλά πραγματικά να εδραιώσουμε τη θέση μας σε μία ανθεκτική βάση. Έτσι, το να δεχτούμε πιέσεις για αυτό το θέμα δεν είναι μόνο αναμενόμενο, αλλά απαραίτητο, διότι μόνο η έννοια της επικάλυψης οδηγεί στις διακρατικές συμφωνίες, οι οποίες αναδεικνύουν σταθερά σημεία, τα οποία βρίσκονται σε μεγάλη απόσταση από τα σύνορα με τη συμβατική τους έννοια. Όλα αυτά δεν είναι μία ουτοπία, διότι η Κύπρος με το παράδειγμά της έχει αποδείξει ότι ευσταθούν κι είναι ορθολογικά, ακόμα και σε μία κατάσταση κρίσης. Ο πραγματικός μας εχθρός δεν είναι παρά μόνο μία μορφή ηττοπάθειας, η οποία μας οδηγεί να μην πιστεύουμε στις ικανότητες και δυνατότητές μας. Όλα τα άλλα είναι λεπτομέρειες. Είναι λοιπόν σημαντικό να απελευθερωθούμε από τις φοβίες μας που μας παραλύουν τη σκέψη και δεν επιτρέπουν τη στρατηγική μας δράση...











